دوره 6، شماره 3 - ( 9-1396 )
جلد 6 شماره 3 صفحات 87-71 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Jafariazar S, Sabzghabaei G R, Tavakoly M, Dashti S. Assessment and Prioritization of Environmental Risks in Gaz and Hara Rivers Estuary International Wetland . Iranian Journal of Applied Ecology 2017; 6 (3) :71-87
URL: http://ijae.iut.ac.ir/article-1-768-fa.html
URL: http://ijae.iut.ac.ir/article-1-768-fa.html
جعفری آذر سمیرا، سبزقبایی غلامرضا، توکلی مرتضی، دشتی سولماز. ارزیابی و اولویت‌بندی ریسک‌های زیست محیطی تالاب بین‌المللی مصب رودهای گز و حرا . بوم شناسي كاربردي. 1396; 6 (3) :71-87
گروه محیط زیست دانشگاه صنعتی خاتم الانبیاء بهبهان، بهبهان، ایران
چکیده: (6843 مشاهده)
اکوسیستم‌های تالابی دارای ارزش و کارکردهای اقتصادی و اکولوژیکی بسیاری هستند اما امروزه امنیت و موجودیت آنها از طریق عوامل مختلف طبیعی و انسانی به‌شدت تحت تأثیر قرار گرفته است. از این‌رو تحقیق حاضر با هدف شناسایی، رتبه‌بندی و ارزیابی ریسک زیست محیطی عوامل تهدید تالاب بین‌المللی رودهای گز و حرا واقع در استان هرمزگان صورت پذیرفت. جهت شناسایی مهم‌ترین عوامل تهدید از روش دلفی و از روش‌های تصمیم‌گیری چند معیاره AHP و TOPSIS برای اولویت‌بندی ریسک‌ها استفاده شد. طبق نتایج AHP، قاچاق سوخت، حمل و نقل‌های آبی و آلودگی نفتی در رتبه‌های اول تا سوم قرار دارند. نتایج به‌دست آمده از روش TOPSIS براساس میزان نزدیکی نسبی (CJ+) نشان می‌دهد که آلودگی نفتی (1) و قاچاق سوخت (9154/0) در رتبه‌های اول و دوم جای دارند. به‌طور کلی از لحاظ سطوح مخاطرات، 6/8 درصد مخاطرات در رده غیرقابل تحمل، 6/8 درصد در رده قابل توجه، 08/26 درصد در رده متوسط، 43/30 درصد در رده قابل تحمل و 08/26 درصد مخاطرات در رده جزئی قرار گرفتند. بنابراین با توجه به نتایج به‌دست آمده اولویت‌های مدیریتی و برنامه‌ریزی در جهت کاهش اثرات و پیامدهای عوامل تهدید که تأثیرات جبران‌ناپذیری بر محیط زیست و عملکرد تالاب دارند، می‌بایست مورد توجه جدی قرار گیرند.
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 | این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
