ارزیابی، شناسایی و حفاظت از اکوتیپ‌های بومی گیاهان دارویی به‌عنوان میراث بشری، یک ضرورت است. لذا، جمع‌آوری گیاهان دارویی زراعی و ارزیابی اکولوژیکی اکوتیپ‌های بومی آن‌ها و معرفی اکوتیپ‌های سازگار برای کشاورزان، اهمیت زیادی دارد. در همین راستا، به‌ منظور ارزیابی صفات زراعی 49 اکوتیپ بالنگوی شهری (قَرَه زَرَک) جمع ‌آوری‌ شده از مناطق مختلف کشور، پژوهشی در قالب طرح بلوک‌های کامل تصادفی با 3 تکرار و طی سال‌های 95 و 96 در مزرعه تحقیقاتی دانشکده کشاورزی دانشگاه تبریز اجرا گردید. بیشترین ارتفاع بوته مربوط به اکوتیپ شماره 6 (توده محلی کلوانق 5) با میانگین 41/13 سانتی‌متر، بیشترین تعداد برگ در ساقه اصلی با میانگین 30/14 برگ در اکوتیپ شماره 23 (توده محلی تبریز 4)، بیشترین شاخص کلروفیل برگ مربوط به اکوتیپ شماره 49 (توده بومی روستای نظیرلو و درویش بقال) با میانگین 36/04 و بالاترین شاخص سطح برگ مربوط به اکوتیپ شماره 20 (توده بومی محلی کلوانق 11) با میانگین cm2  2/89 بود. بیشترین عملکرد دانه تک بوته مربوط به اکوتیپ شماره 25 (توده محلی روستای تازه کند 1 هریس) با میانگین 1/05 گرم بود. نتایج نشان داد که اکوتیپ‌های شماره 7 (کلوانق 6) و 14 (تبریز 3) با بالاترین عملکرد بیولوژیکی به‌منظور تأمین علوفه می‌تواند مورد توجه قرار بگیرد.