دوره 8، شماره 1 - ( 3-1398 )
جلد 8 شماره 1 صفحات 45-33 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Almasieh K, Kaboli M. Assessment of Landscape Connectivity and Prediction of Migration Corridors for the Baluchistan Black Bear (Ursus thibetanus gedrosianus Blanford, 1877) in the Southeastern Habitats, Iran. Iranian Journal of Applied Ecology 2019; 8 (1) :33-45
URL: http://ijae.iut.ac.ir/article-1-922-fa.html
URL: http://ijae.iut.ac.ir/article-1-922-fa.html
الماسیه کامران، کابلی محمد. ارزیابی ارتباطات سیمای سرزمین و پیش‌بینی کریدورهای مهاجرتی خرس سیاه بلوچی (Ursus thibetanus gedrosianus Blanford, 1877) در زیستگاههای جنوب شرقی ایران
. بوم شناسي كاربردي. 1398; 8 (1) :33-45
دانشگاه تهران
چکیده: (6910 مشاهده)
خرس سیاه بلوچی یک گونه به‌شدت در خطر انقراض است که در جنوب شرق ایران پراکنش دارد. مدل‌سازی ارتباطات سیمای سرزمین بین لکههای زیستگاهی این گونه میتواند مورد استفاده مدیران حفاظت قرار گیرد. درنتیجه، مطالعه‌ای با هدف مدل‌سازی کریدورهای بالقوه خرس سیاه بلوچی میان 31 لکه زیستگاهی در ایران با استفاده از روش تئوری مدار انجام شد. نقشه مطلوبیت زیستگاه در نرم‌افزار MaxEnt با استفاده از 101 نقطه حضور و نه متغیر محیطی طراحی و معکوس این نقشه در مدل‌سازی کریدورهای زیستگاهی استفاده شد. سپس با استفاده از روش تئوری مدار، مناطق با قابلیت مهاجرت زیاد میان لکههای زیستگاهی با چهار خوشه تعیین شده در مطالعه پیشین (بر اساس مدل کمینه هزینه) مقایسه شدند. نتایج این مطالعه، سه خوشه اصلی با قابلیت مهاجرت زیاد برای خرس سیاه بلوچی تعیین کرد. همچنین هشت لکه زیستگاهی منزوی برای این گونه تعیین شد که نیازمند اقدامات مدیریتی سریع برای برقراری ارتباط با سایر لکههای زیستگاهی این گونه در این منطقه از ایران هستند. روش تئوری مدار به‌خوبی خوشه‌های اصلی معرفی شده برای حفاظت از این گونه را در جنوب شرقی ایران تأیید کرد. نتایج این مطالعه میتواند الگوی مناسبی برای اولویتبندی حفاظت از زیستگاههای خرس سیاه بلوچی در این ناحیه از ایران باشد.
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 | این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
