دوره 3، شماره 8 - ( بوم شناسي کاربردي 1393 )
جلد 3 شماره 8 صفحات 54-43 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Pasandidehfard Z, Salman Mahini A, Mirkarimi S H, Akbari M, Gholamalifard M. Non-point Source Pollution Modeling Using Geographic Information System (GIS) for Representing Best Management Practices (BMP) in the Gorganrood Watershed. Iranian Journal of Applied Ecology 2014; 3 (8) :43-54
URL: http://ijae.iut.ac.ir/article-1-517-fa.html
URL: http://ijae.iut.ac.ir/article-1-517-fa.html
پسندیده فرد زهرا، سلمان ماهینی عبدالرسول، میرکریمی سید حامد، اکبری مرتضی، غلامعلی فرد مهدی. مدل سازی آلودگی غیرنقطه ای با استفاده از سیستم اطلاعات جغرافیایی (GIS) برای ارائه بهترین شیوه های مدیریت (BMP) در حوضه آبخیز گرگانرود. بوم شناسي كاربردي. 1393; 3 (8) :43-54
چکیده: (10654 مشاهده)
مهم‌ترین آلاینده‌هایی که باعث ایجاد آلودگی آب می‌شوند، نیتروژن و فسفر موجود در رواناب کشاورزی هستند که به آلودگی غیرنقطه-ای (NPS)، موسوم هستند. برای رفع این مشکل، شیوه‌های مدیریتی به‌کار می‌روند که به BMP ها یا بهترین شیوه‌های مدیریت معروفند. یکی از روش‌های متداول پیش‌بینی آلودگی غیرنقطه‌ای مدل‌سازی آن است. به‌وسیله مدل‌سازی می‌توان راندمان بسیاری از این شیوه‌ها را قبل از
به‌کارگیری، آزمایش کرد. در مطالعه حاضر، ابتدا تغییرات کاربری اراضی در سال‌های 1984 تا 2010 بررسی شد که نشان‌دهنده افزایش اراضی کشاورزی از 52/516908 به 19/630737 هکتار، جاده‌ها از 07/9666 به 24/11430 و توسعه شهری از 87/5237 به 59/15487 هکتار بود. با انجام مدل L-THIA (از مدل‌های آلودگی غیرنقطه‌ای) برای هر دو کاربری میزان آلودگی و حجم رواناب محاسبه شد که رشد چشم‌گیری را نشان می‌داد. سپس، با محاسبه آلودگی هر یک از زیرحوضه‌ها، زیرحوضه هفت به‌عنوان یک منطقه بحرانی شناخته شد. در انتها با استفاده از ارزیابی چند معیاره (MCE) به‌منظور مکان‌یابی اراضی کشاورزی، تغییر کاربری به‌عنوان یک BMP مدنظر قرار گرفت و نقشه بهینه کاربری ایجاد شد. پس از تهیه نقشه کاربری جدید مدل L-THIA مجدداً انجام شد و نتیجه مدل با کاربری کنونی مقایسه شد تا اثر این BMP بررسی شود. حجم رواناب از 5/367 به 6/308 مترمکعب در هکتار و میزان نیتروژن موجود در رواناب از 26/3 به 58/1 میلی‌گرم در لیتر و اکسیژن خواهی زیستی یا BOD آب نیز از 61/3 به 13/2 میلی‌گرم در لیتر رسید. سایر آلاینده‌ها از قبیل فسفر، روی کادمیوم و کروم نیز کاهش شدیدی را نشان دادند. در انتها، تغییر کاربری به‌عنوان یک BMP موثر، جهت کاهش آلودگی غیرنقطه‌ای تایید شد.
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 | این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
