دوره 1، شماره 1 - ( اكولوژي كاربردي 1391 )                   جلد 1 شماره 1 صفحات 63-52 | برگشت به فهرست نسخه ها

XML English Abstract Print


Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:

Mollaei M, Bashari H, Bassiri M, Mosaddeghi M. Comparing soil aggregate stability at different grazing intensities (case study: Bardasiab rangeland, Fereidounshahr). Iranian Journal of Applied Ecology 2012; 1 (1) :52-63
URL: http://ijae.iut.ac.ir/article-1-30-fa.html
ملائی مائده، بشری حسین، بصیری مهدی، مصدقی محمدرضا. مقایسه پایداری خاکدانه‌های خاک در شدت‌های چرایی مختلف (مطالعه موردی: مراتع بردآسیاب فریدون‌شهر). بوم شناسي كاربردي. 1391; 1 (1) :52-63

URL: http://ijae.iut.ac.ir/article-1-30-fa.html


دانشگاه صنعتی اصفهان
چکیده:   (21411 مشاهده)

  نحوه مدیریت مراتع بر چگونگی پایداری ساختمان و خاکدانه‌های خاک و درنتیجه کیفیت خاک مؤثر بوده و درنتیجه بر قابلیت فرسایش خاک نیز تأثیر دارد. این تحقیق به منظور بررسی رابطه کربن آلی خاک با میانگین وزنی قطر خاکدانه‌ها MWD (Mean weight diameter) و مقایسه MWD با توزیع اندازه خاکدانه‌های موجود در خاک سطحی (صفر تا 20 سانتی متری سطح خاک) در داخل و خارج قرق و هم‌چنین شدت های چرایی مختلف (بدون چرا، چرای متوسط و چرای شدید) در منطقه بردآسیاب فریدون‌شهر استان اصفهان انجام گردید. نمونه‌برداری خاک به روش تصادفی طبقه‌بندی شده و در امتداد ترانسکت در جهت شیب انجام شد. در آزمایشگاه برخی ویژگی‌های فیزیکی و شیمیایی خاک نظیر بافت خاک، رسانایی الکتریکی EC ، کربن آلی OC ، میانگین وزنی قطر MWD و نسبت جذب سدیم SAR اندازه گیری شد. نتایج با استفاده از آنالیز واریانس یک‌طرفه و مقایسه میانگین LSD مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج حاصل از آنالیز رگرسیون رابطه بسیار معنی‌داری α=1% بین MWD و درصد کربن آلی با ضریب تبیین 61/3 درصد نشان داد. مقایسه MWD در مناطق مورد مطالعه تفاوت معنی‌داری α=5% را نشان داد که افزایش MWD در داخل قرق و منطقه بدون چرا به علت افزایش کربن آلی و کاهش نسبت جذب سدیم بود. توزیع اندازه خاکدانه‌ها در داخل و خارج قرق تفاوت معنی‌داری α=5% را تنها در خاکدانه‌های کوچکتر از 0/25 میلیمتر نشان داد و در شدت‌های چرایی مختلف، منطقه بدون چرا با منطقه چرای شدید در بزرگ‌ترین دامنه اندازه‌ خاکدانه‌های مورد مطالعه (خاکدانه‌های 8-4 میلیمتر ) و خاکدانه‌های کوچکتر از 0/25 میلیمتر تفاوت معنی‌داری (به ترتیب با α=5% و α=1% ) داشتند. نتایج نشان داد در منطقه قرق و مراتعی که به طور سبک چرا شده بودند به علت کاهش لگدکوبی توسط دام و یا افزایش کربن آلی در نتیجه افزایش لاشبرگ و یا مجموعه‌ای از این دو علت، میزان ماکروخاکدانه‌ها بیشتر و میکروخاکدانه‌ها کمتر از مناطق خارج از قرق و چرای شدید بود. نتایج این تحقیق نشان داد که می‌توان از وضعیت پایداری خاکدانه‌های خاک به عنوان شاخصی برای کیفیت و سلامت خاک و برای نشان دادن تأثیر عوامل مدیریتی بر خاک مراتع استفاده نمود.

متن کامل [PDF 347 kb]   (2627 دریافت)    
نوع مطالعه: پژوهشي | موضوع مقاله: عمومى

ارسال نظر درباره این مقاله : نام کاربری یا پست الکترونیک شما:
CAPTCHA

ارسال پیام به نویسنده مسئول


بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.

کلیه حقوق این وب سایت متعلق به مجله علمی پژوهشی اکولوژی کاربردی می باشد.

طراحی و برنامه نویسی : یکتاوب افزار شرق

© 2024 CC BY-NC 4.0 | Iranian Journal of Applied Ecology

Designed & Developed by : Yektaweb