بهمنظور مطالعه شاخصهای جمعیتی علفهای هرز نظامهای زراعی تککشتی پیاز، نمونهبرداری از پنج نظام شامل چهار نظام تککشتی پیاز (کمتر از سه سال (1S)، سه تا پنج سال (2S)، پنج تا هشت سال (3S)، بیش از هشت سال (4S)) و نظام آیش (F) بهروش سیستماتیک تصادفی در سه مرحله قبل از کاشت، 60 روز پس از کاشت و 30 روز پس از برداشت در سال زراعی 95-1394 در منطقه جیرفت انجام شد. از 28 گونه علف هرز مشاهده شده، 16 گونه در هر پنج نظام مشترک بود. نتایج تجزیه واریانس نشان داد، نظام تککشتی بر تراکم گونههای علف هرز اویارسلام، پنیرک، آفتابپرست و سلمک اثر معنیدار داشت و تراکم این گونهها بهترتیب 14/64، 14/16، 13/90 و 11/97 علف هرز در مترمربع بود. افزایش مدت تککشتی از سه سال به بیش از هشت سال باعث افزایش تراکم گونههای علفهای هرز شد. ارزیابی تداوم تککشتی پیاز بر شاخصهای تنوع علفهای هرز تأثیر معنیداری داشت. بیشترین شاخصهای سیمپسون، شانون، منهینک و یکنواختی در نظام 4S بهترتیب با مقدار 0/92، 2/76، 0/90 و 0/99 و کمترین آنها در نظام F با مقدار 0/78، 0/89، 0/78 و 0/95 مشاهده شد. بهطورکلی تداوم تککشتی پیاز باعث افزایش تراکم هر یک از علفهای هرز و افزایش معنیدار شاخصهای تنوع گونهای شد.