این مطالعه با هدف ارزیابی چرخه حیات برای بومنظامهای تولید برنج براساس میانگین مصرف کود نیتروژن (کمتر از 190، 200-190، 210-200، 220-210 و بیشتر از 220 کیلوگرم نیتروژن در هکتار) طی سالهای 91-1378 انجام شد. ارزیابی چرخه حیات در چهار گام تعریف اهداف و حوزه عمل مطالعه، ممیزی چرخه حیات، ارزیابی تأثیر چرخه حیات و تلفیق و تفسیر نتایج محاسبه گردید. واحد کارکردی معادل یک تن شلتوک درنظر گرفته شد. گروههای تأثیر شامل اسیدی شدن، یوتریفیکاسیون در بومنظامهای آبی و خشکی و گرمایش جهانی بودند. نتایج نشان داد که بالاترین عملکرد شلتوک با 35/5 تن در هکتار برای سطح 200-190 کیلوگرم در هکتار نیتروژن بهدست آمد. بیشترین پتانسیل یوتریفیکاسیون در محیط آبی برای سطح بیش از 220 کیلوگرم نیتروژن در هکتار برابر با 79/0 واحد معادل کیلوگرم فسفات (PO4) بهازای یک تن شلتوک مشاهده شد. دامنه شاخص زیستمحیطی نظامهای تولید برنج برابر با 22/0-14/0 EcoX بهازای یک تن شلتوک محاسبه شد و بالاترین اثرات زیست محیطی مربوط به گروه تأثیر یوتریفیکاسیون در محیط آبی (13/0 EcoX بهازای یک تن شلتوک) بود. بدین ترتیب، میتوان از کود سبز، گونههای تثبیتکننده نیتروژن و خاکورزی کاهش یافته برای کاهش این اثرات زیست محیطی در نظامهای تولید برنج بهره گرفت.
بازنشر اطلاعات | |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |