لانههای زمستانخوابی بخش مهمی از زیستگاه خرس قهوهای میباشند که بر تولیدمثل و بقاء آن تأثیرگذار است. بنابراین شناسایی عوامل مؤثر بر انتخاب زیستگاه و تعیین مناطق مطلوب لانه گزینی در حفاظت از بزرگترین گوشتخوار کشورمان ضرورت دارد. بهمنظور مدلسازی مطلوبیت زیستگاه لانه گزینی خرس قهوهای در منطقه کوه خم استان فارس از دو روش رگرسیون منطقی وزنی جغرافیایی (Geographically Weighted Logistic Regression) و مدل خطی تعمیم یافته (Generalized Linear Model) استفاده شد. در این پژوهش از 20 لانه حضور و همچنین 20 غار که آثار حضور خرسها در آنها یافت نشد (نقاط عدم حضور گونه)، بهعنوان متغیر وابسته و شش فاکتور زیست محیطی بهعنوان متغیر مستقل استفاده شد. نتایج حاصل از مدل خطی تعمیم یافته حاکی از آن بود که متغیرهای فاصله از مراکز جمعیتی، ارتفاع از سطح دریا و فاصله از منابع آبی نقش مهمی در مطلوبیت زیستگاه زمستانخوابی خرس قهوهای دارند. نتایج رگرسیون منطقی وزنی جغرافیایی نشاندهنده تغییرات محلی معنادار در روابط بین حضور لانههای زمستانخوابی و متغیر فاصله از مراکز جمعیتی است. نتایج هر دو روش مدلسازی نشان داد که زیستگاه مطلوب زمستانخوابی این گونه، مناطق صعبالعبور در ارتفاعات کوهستانی و دور از دسترس انسان است.
بازنشر اطلاعات | |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |