دوره 4، شماره 12 - ( بوم شناسي كاربردي 1394 )
جلد 4 شماره 12 صفحات 53-41 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Zamani M, Khorasani N, Riyahi Bakhtiyari A R, Rezaee K. Using Eggs of Two Species, Ardea cinerea and Chlidonia shybrid,as Biomonitors for PAH Compounds in Anzali Wetland. Iranian Journal of Applied Ecology 2015; 4 (12) :41-53
URL: http://ijae.iut.ac.ir/article-1-670-fa.html
URL: http://ijae.iut.ac.ir/article-1-670-fa.html
زمانی مجتبی، خراسانی نعمت‌اله، ریاحی‌بختیاری علی‌رضا، رضایی کرامت‌اله. استفاده از تخم دو گونه حواصیل خاکستری (Ardea cinerea) و پرستو دریایی گونه سفید (Chlidonia shybrida) به‌عنوان پایشگر زیستی ترکیبات PAH در تالاب انزلی. بوم شناسي كاربردي. 1394; 4 (12) :41-53
دانشکده منابع طبیعی و علوم دریایی، دانشگاه تربیت مدرس
چکیده: (8414 مشاهده)
در این پژوهش تعداد 10 نمونه تخم از دو گونه پرنده و 16 نمونه رسوب سطحی به‌منظور تعیین غلظت و منشأ 23 ترکیب PAH از تالاب انزلی برداشت گردید. استخراج ترکیبات PAH با روش Clean up و آنالیز این ترکیبات بااستفاده از دستگاه GC-MS انجام گرفت. غلظت کل 22 ترکیب PAH (به‌جز پریلن) در نمونه‌های رسوب بین 05/560 تا 66/833 و در تخم پرندگان بین 185 تا 15/284 نانوگرم بر گرم وزن خشک به‌دست آمد. نتایج آزمون‌های آماری هیچ‌گونه رابطه معنی‌داری بین غلظت کلی 22 ترکیب PAH در نمونه‌های رسوب دو منطقه مورد بررسی نشان نداد و این در حالی است که غلظت این ترکیبات در نمونه‌های تخم گونه حواصیل خاکستری بیشتر از گونه پرستو دریایی گونه سفید به‌دست آمد. نتایج تعیین منشأ ترکیبات PAH، منشأ بیوژنیک را برای پریلن و پتروژنیک را برای سایر ترکیبات PAH در تمامی نمونه‌ها نشان داد. نظر به اینکه غلظت ترکیبات PAH مورد آنالیز در تمامی نمونه‌های رسوب و تخم، توزیع و منشأ یکسانی را نشان دادند، بنابراین با احتمال فراوان می‌توان نتیجه گرفت که این ترکیبات از مناطق تولیدمثلی در تخم پرندگان تجمع یافته و تخم دو گونه مورد بررسی نیز می‌توانند به‌عنوان پایشگر زیستی مناسب برای ترکیباتPAH درنظر گرفته شوند.
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 | این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
