دوره 7، شماره 1 - ( 4-1397 )
جلد 7 شماره 1 صفحات 11-1 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Shafinejad S, poodat F, farrokhian F. Assessment of Ecological Connectivity of Urban Green Patches Using Graph Theory: the Case study of Ahvaz Metropolitan Area. Iranian Journal of Applied Ecology 2018; 7 (1) :1-11
URL: http://ijae.iut.ac.ir/article-1-645-fa.html
URL: http://ijae.iut.ac.ir/article-1-645-fa.html
شفیعی نژاد سرور، پودات فاطمه، فرخیان فروزان. ارزیابی پیوستگی اکولوژیک لکه‌های سبز شهری با استفاده از تئوری گراف،مطالعه موردی کلان‌شهر اهواز
. بوم شناسي كاربردي. 1397; 7 (1) :1-11
دانشگاه آزاد اسلامی واحد اهواز
چکیده: (7086 مشاهده)
پیوستگی لکه‌های سبز شهری، یک ویژگی مهم ساختاری سیمای سرزمین شهری است که حرکت جانوران و انتقال ژن‌ها را در بین زیستگاههایشان میسر میسازد. تاکنون روش‌های متعددی جهت سنجش پیوستگی ارائه شده است که از جمله آنها کاربرد تئوری گراف است. هدف از این پژوهش، کاربرد تئوری گراف در اندازه‌گیری پیوستگی لکه‌های سبز شهر اهواز است. گراف مفهومی ریاضی متشکل از مجموعه‌ای از نقاط و اتصالات است. براساس تئوری گراف، در این پژوهش، شبکه فضای سبز شهر اهواز در محیط GIS مدل‌سازی شد. آنالیز پیوستگی اکولوژیک با استفاده از نرم‌افزار Conefor، به همراه کاربرد سنجه انتگرال پیوستگی (IIC) و الگوریتم برداشت نقطه صورت گرفت و لکه‌های سبز شهری با درنظر گرفتن چهار گروه جانوری ارزش‌گذاری و اولویت‌بندی شدند. به‌طور کلی نتایج مشابهی از چهار گروه جانوری به‌دست آمد . نتایج پژوهش نشان داد ناحیه چهار شهری اهواز واقع در شرق رودخانه کارون و جنوب شرقی محدوده شهر با داشتن بزرگ‌ترین لکه سبز، بیشترین اهمیت را در پیوستگی شبکه سبز شهر اهواز دارد. همچنین بیشترین میزان پیوستگی در سیمای سرزمین در نواحی چهار و پنج شهر اهواز قابل مشاهده است. این مطالعه می‌تواند با شناسایی مناطق دارای اولویت حفاظت و بهبود پیوستگی درون منظر شهری به تشخیص صحیح اولویتهای حفاظت و صرفه‌جویی در سرمایه و نیروی انسانی کمک کند.
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 | این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
