دوره 3، شماره 10 - ( بوم شناسي كاربردي 1393 )                   جلد 3 شماره 10 صفحات 63-53 | برگشت به فهرست نسخه ها

XML English Abstract Print


Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:

Abbasi N, Soltani S, Jafari R. Rangeland and Forest Fire Risk Mapping Using KBDI Drought Index (Case Study: Isfahan Province) . Iranian Journal of Applied Ecology 2015; 3 (10) :53-63
URL: http://ijae.iut.ac.ir/article-1-592-fa.html
عباسی ندا، سلطانی سعید، جعفری رضا. پهنه‌بندی پتانسیل آتش‌سوزی جنگل‌ها و مراتع با استفاده از شاخص خشکی کچ-بایرام (مطالعه موردی: استان اصفهان). بوم شناسي كاربردي. 1393; 3 (10) :53-63

URL: http://ijae.iut.ac.ir/article-1-592-fa.html


دانشکده منابع طبیعی، دانشگاه صنعتی اصفهان
چکیده:   (9241 مشاهده)
خشکسالی یکی از فاکتورهای مهمی می‌باشد که پتانسیل آتش‌سوزی جنگل‌ها و مراتع را افزایش می‌دهد. این مطالعه جهت ارزیابی پتانسیل شاخص رطوبت خاک به‌نام شاخص خشکی کچ- بایرام در پهنه‌بندی ریسک آتش‌سوزی جنگل‌ها و مراتع استان اصفهان با استفاده از داده‌های روزانه سال‌های 2006 تا 2010 انجام شد، لذا هدف مطالعه حاضر پهنه‌بندی پتانسیل آتش‌سوزی جنگل‌ها و مراتع در استان اصفهان می‌باشد. کچ–بایرام یک شاخص خشکسالی-آتش‌سوزی است که دامنه آن صفر، با حداقل میزان کمبود رطوبت خاک و احتمال پتانسیل آتش‌سوزی کم، تا 800 با حداکثر کمبود رطوبت خاک و احتمال پتانسیل آتش‌سوزی بالا می‌باشد. نتایج به‌دست آمده نشان داد که بخش‌های‌ غربی و ایستگاه سمیرم در جنوب استان دارای کمترین خشکی و پتانسیل آتش‌سوزی می‌‌باشند. با توجه به طبقه‌بندی‌های اقلیمی این بخش‌ها در طبقه‌های مرطوب‌تر همانند سرد ‌و ‌مرطوب، سرد‌ استپی و نیمه‌خشک‌ سرد قرار دارند، اما به‌دلیل پوشش گیاهی بسیار کم این بخش‌های استان، احتمال رخ دادن آتش‌سوزی بسیار کم و در بخش‌های غربی و ایستگاه سمیرم در جنوب استان به‌دلیل پوشش گیاهی مناسب در صورت بروز خشکسالی شدید احتمال رخ‌دادن آتش‌سوزی، بسیار زیاد است. در ایستگاه‌های خوانسار، سمیرم، فریدون‌شهر و داران کمترین مقادیر شاخص خشکی کچ- بایرام مشاهده شد. در مجموع، نتایج نشان داد که شاخص کچ- بایرام، شاخص مناسبی جهت پهنه‌بندی پتانسیل آتش‌سوزی در مناطق خشک‌ و ‌نیمه‌خشک اصفهان نمی‌باشد و بهتر است در گراس‌لندهای مناطق خشک و نیمه‌مرطوب به‌کار برده شود.
متن کامل [PDF 1593 kb]   (3731 دریافت)    
نوع مطالعه: پژوهشي | موضوع مقاله: عمومى

ارسال نظر درباره این مقاله : نام کاربری یا پست الکترونیک شما:
CAPTCHA

ارسال پیام به نویسنده مسئول


بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.

کلیه حقوق این وب سایت متعلق به مجله علمی پژوهشی اکولوژی کاربردی می باشد.

طراحی و برنامه نویسی : یکتاوب افزار شرق

© 2024 CC BY-NC 4.0 | Iranian Journal of Applied Ecology

Designed & Developed by : Yektaweb