Marjovvi A, Soleimani M, Mirghaffari N, Karimzadeh H R, Khajeddin S J. Biomonitoring of Potentially Toxic Elements Using Dendrochemistry in Some Areas of Isfahan Province.. Iranian Journal of Applied Ecology 2024; 13 (1) :79-93
URL:
http://ijae.iut.ac.ir/article-1-1230-fa.html
مرجوی علیرضا، سلیمانی محسن، میرغفاری نوراله، کریم زاده حمیدرضا، خواجه الدین سیدجمال الدین. پایش زیستی عناصر با پتانسیل سمیت با استفاده از شیمی نگاری درختی در برخی از مناطق استان اصفهان. بوم شناسي كاربردي. 1403; 13 (1) :79-93
URL: http://ijae.iut.ac.ir/article-1-1230-fa.html
گروه محیط زیست، دانشکده منابع طبیعی، دانشگاه صنعتی اصفهان، اصفهان، ایران.
چکیده: (245 مشاهده)
آلودگی محیط زیست یکی از رهآوردهای توسعه ناپایدار است که با افزایش جمعیت، گسترش شهرنشینی، صنعت و مصرف بیشتر سوختهای فسیلی برشدت آن افزودهشده است. این پژوهش با هدف پایش عناصر با پتانسیل سمیت در برخی مناطق استان اصفهان، با روش شیمینگاری درختی، با استفاده از حلقههای سالیانه تنه درخت کاج تهران (Pinus eldarica) انجام گرفت. درختانی با حداقل سن حدود 50 سال در سه منطقه اصفهان، زرینشهر و اردستان انتخاب و سپس از سه اصله درخت در هر ایستگاه با استفاده از مته سال سنج نمونهبرداری صورت گرفت. نمونهها بافاصله زمانی 10 سال جداسازی و برای اندازهگیری عناصر با پتانسیل سمیت استفاده شدند. ضخامت حلقههای رویشی گیاهان مورد استفاده در دهههای اخیر نسبت به دهههای قدیمیتر کاهش 33، 26 و 22 درصدی را در اردستان، زرینشهر و اصفهان نشان داد. در اغلب نمونههای مربوط به شهر اصفهان و زرینشهر عامل غنیشدگی در حلقههای درختی بیشتر از یک بود و برای عناصر آهن، روی و کروم روند افزایشی را نسبت به زمان نشان داد. زیاد بودن غلظت آهن و سرب حلقههای درختی در زرینشهر و اصفهان، به خصوص در جدیدترین دهه زمانی را می توان به وجود و افزایش فعالیتهای صنعتی مانند ذوب فلزات و ریخته گری، ارتباط داد.
نوع مطالعه:
پژوهشي |
موضوع مقاله:
عمومى