اهمیت بعد اقتصادی گردشگری، معمولاً بسیاری از مقاصد، بخصوص طبیعی، را در معرض تهدید قرار می¬دهد. شهرستان فریدونشهر در استان اصفهان، با چشم¬اندازهای کوهستانی دست نخورده و جاذبه¬های طبیعی متنوع، از مزیت¬های نسبی مناسبی برای جذب گردشگر برخوردار است. بکر بودن بسیاری از مناطق آن، ضرورت ورود گردشگر را به طور اصولی و متناسب با درجه طبیعی آن نشان می¬دهد. در همین راستا، هدف این تحقیق، طبقه¬بندی شهرستان فریدونشهر بر اساس طبیعی بودن است. برای این هدف، در ابتدا نه شاخص موثر با استفاده از روش فرایند سلسله مراتبی وزن¬دهی شدند و بعد از رویهم گذاری لایه¬های رقومی معیارها در محیط نرم افزار ایدریسی، نقشه نهایی در پنج طبقه (از بسیار طبیعی تا توسعه یافته) و بر اساس عملگر میانگین وزنی و تحت شش سناریوی مختلف بدست آمد. نتایج نشان داد که نواحی توسعه یافته در سناریوی سطح ریسک پایین و بدون جبران و نواحی بکر در سناریوی سطح بالای ریسک و بدون جبران، بیشترین مساحت را به خود اختصاص داده¬اند و با حرکت از ریسک¬گریزی به سمت ریسک¬پذیری، وسعت مناطق طبیعی و نسبتا طبیعی افزایش پیدا می¬کند. نتایج نشان داد که قسمت اعظم مناطق بکر شهرستان فریدونشهر در بخش¬های غربی شهرستان به دلیل دوری از جاده¬های اصلی، حضور بالای حیات وحش و وجود شیب¬های تند متمرکز شده است.