دانشگاه شهید چمران اهواز
چکیده: (8889 مشاهده)
تئوری گرف، از روشهای جدید جهت کمیسازی، پایش و سنجش ساختارها و کارکردهای اکولوژیک است. در بومشناسی این تئوری بهترین کاربرد را در سنجش پیوستگی اکولوژیکی نشان داده است. پیوستگی ویژگی ساختاری سیمای سرزمین است که موجب تسهیل در حرکت جانوران در بین زیستگاههایشان میشود. هدف از این مقاله سنجش پیوستگی زیستگاههای سیمای سرزمین شهری با استفاده از این تئوری است. در همین راستا ابتدا مبانی تئوری گرف و سابقه کاربرد آن در مطالعات مختلف اکولوژیک، روشها، نرمافزارها و سنجههای مختلف جهت مدلسازی و سنجش شبکهها بررسی شدند. سپس براساس این تئوری، شبکه زیستگاهی Varanus varius در محدوده کلانشهر ملبورن استرالیا بهصورت یک گرف وزن داده شده شامل نقاط و اتصالات مدلسازی شد. پیوستگی بین لکههای زیستگاهی همجوار با استفاده از دو متریکpij و flux سنجش شدند. پیوستگی کل شبکه براساس متریک DCfluxمحاسبه شد و زیستگاهها براساس اهمیت اولویتبندی شدند. یافتهها نشان داد که اکثریت لکههای با اولویت بالا در حاشیه کلانشهر ملبورن قرار گرفتهاند. همچنین تعدادی از لکههای با اهمیت روی مرز توسعه شهری در شمال، شمال شرق و شرق ملبورن قرار گرفتهاند که بهصورت بالقوه میتوانند میان برنامههای حفاظتی و برنامهریزی کاربری تعارض ایجاد کنند. با توجه به سهولت استفاده و دقت نتایج، استفاده از این تئوری و سنجریه DCflux در مطالعه شبکه زیستگاههای منقطع گونههای جانوری بهخصوص در سیمای سرزمین شهری توصیه میشود.
نوع مطالعه:
پژوهشي |
موضوع مقاله:
عمومى