کنهها بهترین نماینده بندپایان در خاک بهشمار میروند، چون از نظر جنس، نیچ اکولوژیکی و رفتار تنوع زیادی دارند. در این تحقیق فراوانی و تنوع زیستی کنههای خانواده Laelapidae در باغات و زمینهای زراعی در هشت ایستگاه در مناطق سامان و شهرکرد مورد ارزیابی قرار گرفت. در هر ایستگاه مقایسه بین باغ و زمین زراعی انجام شده است. شاخص تنوع شانون- وینر کنههای خانواده Laelapidae در بین ایستگاههای مورد مقایسه، برای سیستمهای باغ و زراعی از تفاوت معنیداری برخوردار بود. بیشترین مقدار این شاخص در شهرستان شهرکرد مربوط به خاک جمعآوری شده از پای درختان نارون (44/0) بوده است. شاخص غنای گونهای مارگالف برای باغ بادام در منطقه سامان با مقدار (64/0) بیشتر از سایر مناطق بود. بیشترین مقدار شاخص سیمپسون در شهرستان سامان مربوط به بادام (39/0) بوده است. ضریب تبیین بین میزان مواد آلی خاک و شاخصهای تنوع محاسبه گردید. نتایج نشان داد رابطه رگرسیون خطی و ضریب تبیین میان مقدار مواد آلی و شاخص سیمپسون نسبت به بقیه شاخصها بیشتر بود (73/0 =2r). بنابراین میتوان گفت پاسخ جامعه کنههای خانواده Laelapidae به نحوۀ مدیریت زمین، تغییر در فراوانی گونهها و تغییر در شاخص تنوع بستگی دارد.
بازنشر اطلاعات | |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |