دوره 7، شماره 1 - ( 4-1397 )
جلد 7 شماره 1 صفحات 11-1 |
برگشت به فهرست نسخه ها
دانشگاه آزاد اسلامی واحد اهواز
چکیده: (6479 مشاهده)
پیوستگی لکه‌های سبز شهری، یک ویژگی مهم ساختاری سیمای سرزمین شهری است که حرکت جانوران و انتقال ژن‌ها را در بین زیستگاههایشان میسر میسازد. تاکنون روش‌های متعددی جهت سنجش پیوستگی ارائه شده است که از جمله آنها کاربرد تئوری گراف است. هدف از این پژوهش، کاربرد تئوری گراف در اندازه‌گیری پیوستگی لکه‌های سبز شهر اهواز است. گراف مفهومی ریاضی متشکل از مجموعه‌ای از نقاط و اتصالات است. براساس تئوری گراف، در این پژوهش، شبکه فضای سبز شهر اهواز در محیط GIS مدل‌سازی شد. آنالیز پیوستگی اکولوژیک با استفاده از نرم‌افزار Conefor، به همراه کاربرد سنجه انتگرال پیوستگی (IIC) و الگوریتم برداشت نقطه صورت گرفت و لکه‌های سبز شهری با درنظر گرفتن چهار گروه جانوری ارزش‌گذاری و اولویت‌بندی شدند. به‌طور کلی نتایج مشابهی از چهار گروه جانوری به‌دست آمد . نتایج پژوهش نشان داد ناحیه چهار شهری اهواز واقع در شرق رودخانه کارون و جنوب شرقی محدوده شهر با داشتن بزرگ‌ترین لکه سبز، بیشترین اهمیت را در پیوستگی شبکه سبز شهر اهواز دارد. همچنین بیشترین میزان پیوستگی در سیمای سرزمین در نواحی چهار و پنج شهر اهواز قابل مشاهده است. این مطالعه می‌تواند با شناسایی مناطق دارای اولویت حفاظت و بهبود پیوستگی درون منظر شهری به تشخیص صحیح اولویتهای حفاظت و صرفه‌جویی در سرمایه و نیروی انسانی کمک کند.
| بازنشر اطلاعات | |
 | این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |