دوره 3، شماره 10 - ( بوم شناسي كاربردي 1393 )
جلد 3 شماره 10 صفحات 89-77 |
برگشت به فهرست نسخه ها
دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان
چکیده: (8451 مشاهده)
اجرای اقدامات آبخیزداری در حوضه آبخیز بدون درنظر گرفتن تمام ابعاد آن ممکن است منجر به ناپایداری و تشدید شرایط مخرب گردد. لذا توجه به رویکرد مدیریت جامع در سیستم آبخیز ضروری است. یکی از ابعاد مهم در فرایند تصمیم‌گیری و برنامه‌ریزی کمی‌سازی اثرات اکولوژیک فعالیت‌های مدیریتی در قالب اکولوژی سیمای سرزمین می‌باشد. در این راستا، کمی کردن عدم‌قطعیت حائز اهمیت است. مقاله حاضر با هدف معرفی عدم‌قطعیت به بررسی کمی آن در مقادیر شاخص‌های اکولوژیک ساختار سیمای‌سرزمین می‌پردازد و همچنین عدم‌قطعیت موجود در خصوص وزن‌های اعمال شده برای شاخص‌های اکولوژیک مختلف در فرایند محاسباتی تکنیک تصمیم‌گیری چندمعیاره مورد بررسی قرار گرفته است. آبخیز چهل‌چای (مساحت حدود 256 کیلومترمربع) واقع در شرق استان گلستان و جنوب شهر مینودشت و یکی از سرشاخه‌های رودخانه گرگان‌رود به‌دلیل تغییرات شدید کاربری اراضی به‌عنوان آبخیز مورد مطالعه انتخاب گردید. نتایج نشان داد که به‌ترتیب بیشترین عدم‌قطعیت در خصوص مقادیر شاخص‌ها، متعلق به شاخص تراکم حاشیه و کمترین عدم‌قطعیت متعلق به شاخص نسبت جوامع درختی حاشیه رودخانه می‌باشد. از طرفی در بررسی عدم‌قطعیت ناشی از وزن‌دهی در تکنیک تصمیم‌گیری چند معیاره، شاخص تراکم حاشیه با عدم‌قطعیت کمتر و شاخص وزنی مساحت پوشش‌گیاهی نسبت به سایر شاخص‌ها مقدار عدم‌قطعیت بیشتری را به خود اختصاص دادند. در فرآیند برنامه‌ریزی و تصمیم‌گیری، لازم است عدم‌قطعیت‌های موجود شناسایی و کمی شوند تا استنتاج دقیق‌تر و کاربردی‌تر از یافته‌های تحقیق امکان‌پذیر گردد.
| بازنشر اطلاعات | |
 | این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |