چکیده: (9845 مشاهده)
هدف از ارزیابی و تخصیص چند هدفه کاربری اراضی (MOLAA) دستیابی به تخصیص بهینه کاربریها و به حداکثر رساندن میزان تناسب بین آنها است. ثابت شده است که فنون متفاوت تصمیمگیری چندمعیاره میتواند بهعنوان ابزار پشتیبان تصمیمگیری در حل مسائل مورد استفاده قرار گیرد. شبیهسازی تبرید تدریجی (SA) و اختصاص چند هدفه زمین (MOLA) دو رویکرد متفاوت تصمیمگیری چندمعیاره رایانهای قادر به ارائه راهحل برای تخصیص چندهدفه کاربری اراضی با استفاده از قواعد تصمیم متفاوت هستند. هدف از این مقاله مقایسه عملکرد و کارایی دو روش شبیه-سازی تبرید تدریجی و اختصاص چندهدفه زمین در تخصیص منطقه موردمطالعه به چهار کاربری کشاورزی، مرتعداری، جنگلداری و توسعه است. منطقه موردمطالعه شامل زیرحوضهای واقع در شمال شرقی حوضه آبخیز گرگانرود در استان گلستان است. بررسی چشمی نتایج نشان داد که روش شبیهسازی تبرید تدریجی نسبت به اختصاص چندهدفه زمین، مناطق با کاربریهای مشابه را بیشتر به هم نزدیک کرده و لذا لکههای یکپارچهتری ایجاد نموده است. بررسی نتایج براساس میانگین مطلوبیت هر کاربری در نقشه نهایی نشان داد که شبیهسازی تبرید تدریجی تنها در کاربری کشاورزی مناطقی را انتخاب نموده که نسبت به روش اختصاص چندهدفه زمین، میانگین مطلوبیت بالاتری دارد و در مابقی کاربریها مدل اختصاص چندهدفه زمین نتایج بهتری ارائه نموده است. بررسی نتایج دو روش از لحاظ معیارهای سیمای سرزمین نشان داد که روش شبیهسازی تبرید تدریجی نسبت به اختصاص چندهدفه زمین، لکههای یکپارچهتری تولید نموده است. مشکل عمومی اختصاص چندهدفه زمین عدم توجه به فاکتور یکپارچگی است که باعث پخششدگی پیکسلها در نقشه نهایی میشود.
نوع مطالعه:
كاربردي |
موضوع مقاله:
عمومى