مطالعه حاضر با هدف مقایسه تنوع گونه‌ای گیاهی در پارسل مدیریت ‌شده و شاهد سری ‌جمند واقع در نوشهر (استان مازندران) انجام گرفته است. از روش آماربرداری تصادفی سیستماتیک با ابعاد شبکه 200×100 متر برای تعیین محل قطعات نمونه استفاده شد. گونه‌های چوبی در قطعات نمونه 400 متر مربعی و پوشش علفی در قطعات نمونه‌ 100 متر مربعی (در مرکز قطعه نمونه اصلی) بررسی شدند. در هر یک از قطعات نمونه، نوع و درصد پوشش گونه‌های گیاهی براساس مقیاس‌ براون بلانکه ثبت شد و به‌منظور ارزیابی تنوع گونه‌ای گیاهی در قطعات نمونه از شاخص‌های تنوع گونه‌ای و یکنواختی شانون وینر و تنوع گونه‌ای سیمپسون استفاده شد. نتایج نشان داد که یکنواختی گونه‌ای شانون وینر، تنوع گونه‌ای شانون وینر و تنوع گونه‌ای سیمپسون در لایه علفی در پارسل مدیریت ‌شده به‌ترتیب 77/0، 1/2 و 8/0 و در پارسل شاهد به ترتیب 68/0، 9/1 و 72/0 می‌باشد. با این حال، تفاوت دو پارسل از لحاظ شاخص‌های تنوع گونه‌ای مربوط به پوشش علفی در سطح احتمال 5 درصد معنی‌دار نمی‌باشد. در اشکوب درختی میانگین همه‌ی شاخص‌های تنوع گونه‌ای بر اساس درصد پوشش، تراکم نسبی و مقدار اهمیت گونه در پارسل شاهد به‌طور معنی‌داری بیشتر از پارسل مدیریت ‌شده به‌دست آمد. هم‌چنین در اثر اجرای شیوه تک‌گزینی درصد آمیختگی گونه راش در پارسل مدیریت ‌شده افزایش یافته است.

واژه‌های کلیدی: شاخص سیمپسون، شاخص شانون وینر، شیوه تک‌گزینی، سری جمند، نوشهر

متن کامل [PDF 505 kb]   (2621 دریافت)