آگاهی از روابط بوم‌شناختی درختان با یکدیگر، در مدیریت پایدار جنگل‌ها اهمیت بسزایی دارد. برای مطالعه این موضوع در بوم‌شناسی مکانی، از شاخص‌های متنوعی استفاده می‌شود که براساس فاصله تا نزدیک‌ترین همسایه استوار هستند. بنابراین این پژوهش با هدف معرفی و کاربرد شاخص‌های مهم مبتنی بر تحلیل نزدیک‌ترین همسایه در بررسی روابط بوم‌شناختی درختان شاخه زاد بلوط ایرانی در جنگل‌های زاگرس انجام شد. بخشی از این جنگل‌ها در استان کهگیلویه و بویراحمد با مساحت 9 هکتار انتخاب شده و این بخش به لحاظ شرایط محیطی همگن بود. تمام این محدوده پوشیده از درختان شاخه زاد بلوط ایرانی بود که پس از ثبت موقعیت مکانی این درختان، نقشه نقطه‌ای آنها تهیه گردید. سپس پنج شاخص نزدیک‌ترین همسایه G(r)، F(r)، J(r)، GF(r) و CE برای بررسی الگوی مکانی این درختان و روابط آنها با یکدیگر استفاده شد. نتایج نشان داد درختان شاخه زاد بلوط ایرانی در محدوده مورد بررسی که همه شرایط یکسان و همگن بوده، به‌صورت پراکنده مستقر شده و به لحاظ بوم‌شناختی به یکدیگر وابسته نیستند. این درختان مستقل از یکدیگر بوده و بر نحوه استقرار یکدیگر تأثیر ندارند.

واژه‌های کلیدی: الگوی مکانی، بلوط ایرانی، بوم‌شناسی کمی، زاگرس، نزدیک‌ترین همسایه

متن کامل [PDF 479 kb]   (3725 دریافت)