تخریب زیستگاه، کاهش طعمه و تعارضات با انسان مهمترین عوامل تهدید پلنگ ایرانی هستند. حفاظت بلند مدت این گونه نیازمند آگاهی از الگوی پراکنش و کریدورهای زیستگاهی گونه است. پژوهش حاضر با هدف بررسی مطلوبیت و ارزیابی کریدورهای پلنگ ایرانی در مجموعه حفاظتی دنا و مناطق پیرامونی به عنوان یکی از زیستگاه های اصلی پلنگ ایرانی در ایران انجام شد. مدلسازی مطلوبیت زیستگاه بر اساس ترکیب پنج مدل در یک مدل اجماعی و بر اساس بسته Biomod2 در نرم افزار R انجام گرفت. از نقشه مطلوبیت زیستگاه برای شناسایی لکه-های زیستگاهی مطلوب و مدلسازی کریدورهای بین آنها بر اساس رویکرد تئوری مدار الکتریکی استفاده شد. تمامی مدل ها از عملکرد مناسبی برای شناسایی زیستگاه های مطلوب برخوردار بودند. متغیرهای حضور طعمه، فاصله از کاربری مسکونی، تراکم کاربری جنگل، ارتفاع و فاصله از جاده به ترتیب بیشترین تاثیر را بر پراکنش پلنگ داشتند. 8/16 درصد از منطقه مطالعاتی دارای مطلوبیت بالا برای پلنگ بوده و این میزان در مناطق تحت حفاظت 20/9 درصد می‌باشد. ارزیابی کریدورها حاکی از وجود جریان قوی درون مناطق تحت حفاظت بوده اما در مناطق پیرامونی جریان ضعیف تر است. بر این اساس، ارتقای سطح حفاظتی خصوصا در مناطق پیرامونی در حفاظت بلند مدت گونه در منطقه ضروری است.