گونه‌های غیربومی، که به صورت عمدی یا تصادفی به زیستگاه جدید معرفی می‌شوند، می‌توانند باعث کاهش جمعیت گونه‌های بومی و یا در برخی موارد انقراض آنها ‌گردند. مطالعه حاضر در بهار سال 1403 و با هدف بررسی عوامل موثر بر الگوی لانه‌گزینی گونه غیربومی خدنگ بزرگ در شهر اصفهان و حومه آن انجام شد. با استفاده از بررسی‌های میدانی و گزارش‌های موجود، لانه‌های فعال گونه شناسایی و متغیرهای مرتبط با پوشش گیاهی، شکل زمین، سازه‌های انسان‌ساخت، وجود پسماند، منابع آبی و اراضی کشاورزی و باغات اندازه‌گیری شد. به تعداد لانه‌ها (30 لانه)، 30 نقطه عدم حضور لانه نیز شناسایی و تمامی متغیرهای ذکر شده، برای این نقاط اندازه‌گیری شد. سپس با استفاده از مدل رگرسیون خطی تعمیم¬یافته (Generalized Linear Model, GLM) مدل سازی انجام گرفت. نتایج نشان داد که منابع آبی و زمین‌های کشاورزی اثر معناداری بر حضور و عدم حضور لانه دارند. سایر متغیرها، اختلاف معناداری بین نقاط حضور و عدم حضور لانه نداشتند. بر اساس نتایج حاضر گسترش شهر و تغییرات انسانی، بر حضور خدنگ بزرگ در شهر اصفهان موثر بوده است. شناخت عوامل موثر بر لانه‌گزینی و محدوده حضور این گونه‌ در شهر اصفهان می‌تواند به اقدامات مدیریتی موثر این گونه در محیط‌ شهری کمک کند.