اگرچه برنامه‌های تکثیر و حفاظت در محیط‌های تحت اسارت بسیاری از گونه‌ها را از انقراض نجات داده‌است، اما نزدیک به یک سوم از برنامه‌های معرفی مجدد به دلایل ژنتیکی موفق نبوده اند. از این‌رو، مسائل ژنتیک حفاظت اولویت کلیدی در موفقیت چنین برنامه‌هایی دارد. در پژوهش حاضر تنوع و ساختار ژنتیکی، درون‌آمیزی، و روابط خویشاوندی بین افراد در گوسپند وحشی (Ovis gmelini) در مرکز تکثیر در اسارت میانکتل (استان فارس) با استفاده از 20 نمونه خون و هشت جفت نشانگر ریزماهواره ارزیابی گردید. ساختار ژنتیکی و روابط خوشاوندی بین افراد با استفاده از نرم افزارهای STRUCTURE و Colony بررسی شد. میانگین غنای آللی و درون‌آمیزی در جمعیت به‌ترتیب  10/5 و 1-/0 به‌دست آمد. ساختار ژنتیکی متمایزی در جمعیت مورد مطالعه مشاهده نشد. بین برخی افراد روابط خواهر-برادری، برادری و خواهری مشاهده شد که می‌تواند نگرانی در خصوص درون‌آمیزی را در آینده افزایش دهد. نتایج نشان داد اگرچه جمعیت مورد مطالعه در حال حاضر از تنوع ژنتیکی به نسبت مناسبی برخوردار بوده، اما چنانچه هدف رهاسازی در طبیعت باشد، ضروری است اقداماتی در راستای نجات ژنتیکی جمعیت از طریق افزایش تنوع ژنتیکی با افزودن افراد جدید به جمعیت و با در نظر گرفتن فاصله ژنتیکی بین جمعیت مبدا و مقصد صورت گیرد.