دوره 13، شماره 2 - ( 12-1403 )
جلد 13 شماره 2 صفحات 48-35 |
برگشت به فهرست نسخه ها
گروه محیط زیست دانشکده منابع طبیعی، دانشگاه صنعتی اصفهان، اصفهان، ایران.
چکیده: (347 مشاهده)
چکیده
رودخانه زاینده‌رود منبع حیاتی آب در مرکز ایران است. اما این رودخانه به دلیل دستکاری‌های انسانی به یکی از آسیب‌پذیرترین اکوسیستم‌ها تبدیل شده است. در این مطالعه بخشی از رودخانه زاینده رود که دارای جریان دائمی است (سد تنظیمی تا پل کله) با هدف ارزیابی کیفیت آب و سلامت بوم سازگان رودخانه بررسی شد. از آب و درشت بی مهرگان کف‌زی در 11 ایستگاه در تابستان 1401 نمونه برداری شد. سپس شاخص کیفیت منابع آب سطحی ایران (IRWQISC)، شاخص‌های غنا و تنوع و شاخص‌های زیستی (BMWP، ASPT) محاسبه شد. نتایج نشان می‌دهد؛ شاخص IRWQISC در اکثر ایستگاه‌ها وضعیت متوسط دارد و تنها در 3 ایستگاه کیفیت آب در وضعیت نسبتا خوب قرار گرفته است. در حالی که شاخص BMWP، وضعیت بد و شاخص ASPT، آلودگی شدید و متوسط، شاخص تنوع شانون وضعیت آلودگی شدید و متوسط را نشان داد. شاخص IRWQISC نتواسته است قطع جریان آب در پایین دست سد انحرافی چم آسمان و اثرات آن بر کاهش کیفیت آب و سلامت بوم‌سازگان رودخانه را به طور دقیق منعکس کند. در حالی که با کاهش شدید شاخص غنا و شاخص‌های زیستی در ایستگاه پل کله، عدم تعادل بوم‌سازگان رودخانه مشخص شد.
| بازنشر اطلاعات | |
 | این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |