دوره 13، شماره 2 - ( 12-1403 )
جلد 13 شماره 2 صفحات 63-49 |
برگشت به فهرست نسخه ها
گروه علوم محیط زیست، دانشکده علوم، دانشگاه زنجان، زنجان، ایران.
چکیده: (1264 مشاهده)
کیفیت زیستگاه نوعی خدمات اکوسیستمی حمایتی است که تحت تأثیر تغییرات کاربری اراضی شکننده و آسیب پذیر می‌شود. هدف این مطالعه ارزیابی کیفیت زیستگاه‌های حوضه آبخیز هراز در استان مازندران بر مبنای تغییرات کاربری اراضی بود. با تهیه و آماده‌سازی داده‌های موردنیاز، مدل اینوست (InVEST) برای ارزیابی کیفیت زیستگاه‌های منطقه مطالعاتی مدنظر قرار گرفت. تصاویر کاربری اراضی سه دوره 2000، 2010 و 2020 با استفاده از تصاویر ماهواره‌های لندست 7 و 8 در محیط ادریسی سلوا آماده گردید. نتایج نشان داد که زیستگاه‌های واقع در بخش مرکزی حوضه در سال‌های مورد نظر دارای بالاترین کیفیت بودند در حالی که مناطق شمالی حوضه کمترین کیفیت را داشتند. میزان تغییرات کیفیت زیستگاه‌ها در بازه‌های زمانی 2010-2000، 2010-2020 و 2020-2000 حاکی از آن بود که نقاط داغ کیفیت زیستگاه‌ها در مناطق مرکزی و نقاط سرد در بخش‌های شمالی وجود دارند. از سال 2000 تا 2020 نقاط سرد کیفیت زیستگاه‌ها افزایش داشته اند در حالی که نقاط داغ کاهش یافته‌اند. به طور کلی از سال 2000 تا 2020 کیفیت زیستگاه‌ها در 180163 هکتار از اراضی منطقه کاهشی و در 24096 هکتار افزایشی بوده است. بر این اساس، ضروری است در راستای توسعه و تبدیل کاربری‌ها در منطقه مطالعاتی استراتژی‌های مناسب به منظور حفظ کیفیت زیستگاه‌های طبیعی آن اتخاذ شود.
| بازنشر اطلاعات | |
 | این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |