تالابها یکی از منحصر به فردترین اکوسیستمهای سطح زمین هستند که تغییرات مستقیم و غیرمستقیم انسانی عامل از بین رفتن آنها است. مطالعه حاضر به بررسی فراوانی و تنوع پرندگان تالاب بند علیخان ورامین و ارتباط آن با تغییرات سطح آب و خشکسالی تالاب در بازه 10 ساله (1400-1390) میپردازد. دادههای سرشماری پرندگان گردآوری و شاخصهای غنا و تنوع گونهای محاسبه شد. تغییرات آب تالاب با استفاده از شاخص تفاضل نرمال شده آب (Normalized Difference Water Index, NDWI)، به کمک تصاویر ماهواره¬ی لندست تعیین شد. دادههای بارش، دما و شاخص خشکسالی با استفاده از دادههای هواشناسی استخراج و همبستگی بین آنها تحلیل شد. نتایج نشان داد که به ترتیب گونههای خوتکا (Anas crecca) و اردک سرسبز (Anas platyrhynchos) فراوانترین پرندگان منطقه بوده و بیشترین مقادیر شاخص تنوع و غنای گونهای در پرآبترین سال (1398) بدست آمد. رگرسیون خطی نشان داد که ارتباط مثبت و معنیداری بین NDWI با تعداد گونه (0/72 = R2) و فراوانی (0/74 = R2) پرندگان وجود دارد. رابطه معنیداری بین شاخص خشکسالی و تعداد گونههای پرندگان (0/62 = R2) مشاهده شد. به منظور حفظ تنوع و فراوانی پرندگان تالاب، جلوگیری از نوسانات زیاد سطح آب تالاب که موجب کاهش مطلوبیت زیستگاه پرندگان میشود، ضروری است.