حفاظت از گذرگاه‌های زیستگاهی به منظور کاهش اثرات تکه‌تکه شدن زیستگاه بر جمعیت‌های حیات وحش، حائز اهمیت است. مطالعه حاضر با هدف شناسایی گذرگاه‌های زیستگاهی بالقوه میان لکه‌های زیستگاهی گونه‌های خانواده راسوها با استفاده از روش تحلیل مسیر حداقل هزینه فاکتوریل و نرم‌افزار UNICOR انجام شد. با روی هم‌گذاری گذرگاه‌های زیستگاهی گونه‌های این خانواده ، میزان هم‌پوشی لکه‌های داغ گذرگاه‌های زیستگاهی با مناطق تحت حفاظت سازمان حفاظت محیط زیست و تراکم جاده‌ای این لکه‌های داغ مورد بررسی قرار گرفت. نتایج نشان داد که بیشترین مساحت گذرگاه‌های زیستگاهی مربوط به گونه‌های راسو، سمور سنگی و زرده‌بر بود. لکه‌های داغ گذرگاه‌های زیستگاهی خانواده راسوها به طور عمده در رشته‌کوه‌های زاگرس و البرز قرار دارند. میزان هم‌پوشی لکه‌های داغ گذرگاه‌های زیستگاهی با مناطق تحت حفاظت کمتر از 25 درصد و تراکم جاده‌ای 50 متر در کیلومتر مربع بود. لزوم در نظر گرفتن لکه‌های داغ گذرگاه‌های زیستگاهی خانواده راسوها در ایجاد مناطق تحت حفاظت جدید و تمهیدات لازم برای حداقل رسانیدن تلفات جاده‌ای در لکه‌های داغ گذرگاه‌های زیستگاهی امری ضروری است. حفاظت از خانواده راسوها به عنوان گونه‌های گوشتخوار میانی، بقای شبکه‌های غذایی حیات وحش و پایداری تنوع زیستی ایران را فراهم می‌سازد.