آیا تفاوت‌های اقلیمی و تغییرات خشکسالی در ترکیب گیاهی جنگل‌های زاگرس مرکزی، که در فواصل جغرافیایی طولانی از هم قرار دارند، مؤثرند، و نقش متغیرهای توپوگرافی ارتفاع از سطح دریا و جهت دامنه در این اختلاف احتمالی چیست؟ برای پاسخ به این پرسش‌ در این تحقیق فهرست  گیاگان (فلور) ۱۵ جنگل زاگرس مرکزی، در قالب پنج شکل زیستی گیاهی در بین دره‌های دو رودخانه گردبیشه و بازفت در طول ۱۷۰ کیلومتر توسط ۲۲۶ قطعه نمونه نیم هکتاری به دست آمد. از روش‌های خوشه‌بندی دو طرفه و آزمون پاسخ چندگانه‌‌ جایگشت استفاده شد و اختلاف معنی‌‌دار در ترکیب گیاگان در سطح چشم‌‌انداز تأیید و اجتماعات گیاهی در قالب سه گروه اکولوژیک شرقی، مرکزی و غربی منفک شدند. از تجزیه تطبیقی متعارف   برای تعیین همبستگی تغییرات ترکیب گیاهی با شاخص‌های اقلیمی و توپوگرافی و همچنین فرم رویشی گیاهان استفاده شد. نتایج نشان دادند که، جنگل‌های گروه اکولوژیک غربی کاملاً با شاخص خشکی دومارتن همبستگی مثبت دارند، درحالی که این شدت خشکسالی است که گروه‌های اکولوژیک شرقی و غربی را متفاوت می‌کند. همچنین عامل ارتفاع از سطح دریا در تمایز گروه‌های اکولوژیک شرقی و مرکزی از یکدیگر اثر معنی‌داری داشته است. عمده تفاوت سه گروه اکولوژیک از نقطه‌ نظر شکل زیستی گیاهان به همبستگی معنی‌دار تروفیت‌ها، کریپتوفیت‌ها و همی‌کریپتوفیت‌ها با خشک‌ترین گروه اکولوژیک (شرقی) برمی‌گردد. با وجود جنگلی بودن تمام قطعات نمونه، فانروفیت‌ها در تمایز گروه‌های اکولوژیک بی ‌تأثیر بودند.