دوره 10، شماره 2 - ( 6-1400 )                   جلد 10 شماره 2 صفحات 81-67 | برگشت به فهرست نسخه ها


XML English Abstract Print


Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:

Mir M, Maleki S, Rahdari V. Application of Landscape Ecology in Spatio-Temporal Change Detection of Arid Regions, Case Study: Sistan Plain. Iranian Journal of Applied Ecology 2021; 10 (2) :67-81
URL: http://ijae.iut.ac.ir/article-1-1050-fa.html
میر محدثه، ملکی سعیده، راهداری وحید. کاربرد بوم‌شناسی سیمای منظر در ارزیابی تغییرات مکانی و زمانی مناطق خشک، مطالعه موردی: دشت سیستان. بوم شناسي كاربردي. 1400; 10 (2) :67-81

URL: http://ijae.iut.ac.ir/article-1-1050-fa.html


دانشگاه زابل
چکیده:   (2607 مشاهده)
افزایش جمعیت و به دنبال آن افزایش نیازهای انسان، تغییرات محیطی گسترده‌ای در اکوسیستم‌های مختلف ایجاد نموده است. بررسی تغییرات به¬منظور مدیریت درخور و پایدار اکوسیستم و حفاظت از ساختار و کارکردهای اکوسیستم¬ها اهمیت دارد. بوم¬شناسی سیمای سرزمین، مفاهیم، تئوری و روش¬هایی را برای ارزیابی و مدیریت سرزمین ارائه می¬کند. در این مطالعه، سنجه¬های سیمای سرزمین برای ارزیابی تغییرات زمانی و مکانی در دشت سیستان به¬کار رفت. سنجه¬های سیمای سرزمین در دو سطح کلاس و منظر با استفاده از نقشه‌های طبقات پوشش اراضی سال¬های 1356، 1379، 1394 و 1399 تهیه شد. بررسی سنجه¬های سیمای سرزمین نشان داد که در سطح کلاس، بیشترین تعداد لکه و تکه¬تکه¬شدن طبقه پوشش گیاهی در سال ۱۳۷۹ و کمترین تعداد لکه پوشش گیاهی در سال ۱۳۵۶ وجود داشته است. طی سال¬های ۱۳۹۴ و ۱۳۹۹ با ورود آب رودخانه¬های هیرمند و فراه¬رود، طبقات مرتبط با آب و در نتیجه پوشش گیاهی از جمله انواع گز، بونی و نی افزایش یافته است. در سال¬های ۱۳۹۴ و ۱۳۹۹، پوشش گیاهی دارای تعداد لکه¬های کمتر و با پیوستگی بیشتری در مقایسه با سال ۱۳۷۹ بوده است. به¬دلیل آب¬گیری محدود تالاب هامون، بیشترین تعداد لکه آب در سال ۱۳۹۴ وجود داشته و در سال ۱۳۵۶ کمترین تعداد لکه طبقه آب وجود داشته است. این مطالعه نشان می¬دهد که بوم¬شناسی سیمای منظر و سنجه¬های آن، به¬خوبی می¬تواند تغییرات را در اکوسیستم‎های مناطق خشک مشخص کند. همچنین این سنجه‎ها می‎توانند تغییرات اکوسیستم را کمی¬سازی کنند که در مدیریت اکوسیستم‎ها کاربرد دارد.افزایش جمعیت و به دنبال آن افزایش نیازهای انسان، تغییرات محیطی گسترده‌ای در اکوسیستم‌های مختلف ایجاد نموده است. بررسی تغییرات به¬منظور مدیریت درخور و پایدار اکوسیستم و حفاظت از ساختار و کارکردهای اکوسیستم¬ها اهمیت دارد. بوم¬شناسی سیمای سرزمین، مفاهیم، تئوری و روش¬هایی را برای ارزیابی و مدیریت سرزمین ارائه می¬کند. در این مطالعه، سنجه¬های سیمای سرزمین برای ارزیابی تغییرات زمانی و مکانی در دشت سیستان به¬کار رفت. سنجه¬های سیمای سرزمین در دو سطح کلاس و منظر با استفاده از نقشه‌های طبقات پوشش اراضی سال¬های 1356، 1379، 1394 و 1399 تهیه شد. بررسی سنجه¬های سیمای سرزمین نشان داد که در سطح کلاس، بیشترین تعداد لکه و تکه¬تکه¬شدن طبقه پوشش گیاهی در سال ۱۳۷۹ و کمترین تعداد لکه پوشش گیاهی در سال ۱۳۵۶ وجود داشته است. طی سال¬های ۱۳۹۴ و ۱۳۹۹ با ورود آب رودخانه¬های هیرمند و فراه¬رود، طبقات مرتبط با آب و در نتیجه پوشش گیاهی از جمله انواع گز، بونی و نی افزایش یافته است. در سال¬های ۱۳۹۴ و ۱۳۹۹، پوشش گیاهی دارای تعداد لکه¬های کمتر و با پیوستگی بیشتری در مقایسه با سال ۱۳۷۹ بوده است. به¬دلیل آب¬گیری محدود تالاب هامون، بیشترین تعداد لکه آب در سال ۱۳۹۴ وجود داشته و در سال ۱۳۵۶ کمترین تعداد لکه طبقه آب وجود داشته است. این مطالعه نشان می¬دهد که بوم¬شناسی سیمای منظر و سنجه¬های آن، به¬خوبی می¬تواند تغییرات را در اکوسیستم‎های مناطق خشک مشخص کند. همچنین این سنجه‎ها می‎توانند تغییرات اکوسیستم را کمی¬سازی کنند که در مدیریت اکوسیستم‎ها کاربرد دارد.
متن کامل [PDF 807 kb]   (1412 دریافت)    
نوع مطالعه: پژوهشي | موضوع مقاله: عمومى

ارسال نظر درباره این مقاله : نام کاربری یا پست الکترونیک شما:
CAPTCHA

ارسال پیام به نویسنده مسئول


بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.

کلیه حقوق این وب سایت متعلق به مجله علمی پژوهشی اکولوژی کاربردی می باشد.

طراحی و برنامه نویسی : یکتاوب افزار شرق

© 2024 CC BY-NC 4.0 | Iranian Journal of Applied Ecology

Designed & Developed by : Yektaweb