۶ نتیجه برای استان اصفهان
راضیه صبوحی، مرتضی خداقلی،
دوره ۲، شماره ۴ - ( ۹-۱۳۹۲ )
چکیده
گونه Bromus tomentellus (علف پشمکی) یکی از گونه‌های مقاوم به خشکی می‌باشد که به نسبت از گسترش و توسعه زیادی در استان اصفهان برخوردار است، بنابراین در این پژوهش برخی از مهمترین عناصر اقلیمی مؤثر بر پراکنش این گونه مورد مطالعه قرار گرفت. در این بررسی ۱۷ متغیر اقلیمی در بازه زمانی سالانه از ۴۳ ایستگاه هواشناسی سینوپتیک و کلیماتولوژی وابسته به سازمان هواشناسی کشور در داخل و مناطق مجاور استان اصفهان انتخاب گردید و جهت کاهش تعداد متغیرها و تعیین عوامل مؤثر از تحلیل عاملی به روش تجزیه مؤلفه‌های اصلی با دوران واریماکس استفاده شد، سپس متوسط امتیازات عاملی در رویشگاه‌های این گونه و نواحی فاقد آن محاسبه و توزیع فضایی امتیازات عاملی در محیطSurfer ver۸ ترسیم گردید. نتایج تحلیل عاملی سه عامل بارش، دما و باد و ساعات آفتابی را شناسایی کرد که این عوامل به‌ترتیب ۷۰/۶۹، ۹۸/۱۱ و ۱۴/۱۰ درصد و در مجموع ۹۲ درصد واریانس داده‌ها را شامل می‌شوند، هم‌چنین نتایج نشان می‌دهد که دو عامل بارش و دمای سرمایشی از مهمترین عوامل بر حضور این گونه به‌صورت غالب و همراه می‌باشد و عامل باد و ساعات آفتابی کمترین تأثیر را بر آن دارد. به‌طورکلی می‌توان اقلیم رویشی گونه علف پشمکی در استان اصفهان را در منطقه رویشی نیمه‌استپی شهرستان‌های فریدن، فریدون‌شهر، سمیرم، گلپایگان، خوانسار، میمه تا حوالی شهرضا و ارتفاعات استپی شهرستان‌های نطنز و کاشان نام برد.
اعظم محمدی، سید حمید متین‌خواه، سید جمال‌الدین خواجه‌الدین،
دوره ۳، شماره ۱۰ - ( ۱۲-۱۳۹۳ )
چکیده
فنولوژی، به مطالعه وقایع ادواری طبیعی درزندگی گیاهان و جانوران مربوط است. تغییر در وقایع فنولوژی حساس‌ترین واکنش موجودات زنده به تغییرات آب و هوایی است. آگاهی ازفنولوژی برای احیا و مدیریت نهالستان نیز مهم است. در این مقاله فنولوژی گونه قیچ (Zygophyllum atriplicoides) در منطقه موته استان اصفهان ارزیابی شده است. در ابتدا ۲۰ پایه به‌صورت تصادفی انتخاب و وقایع مهم فنولوژیکی مانند جوانه‌‌زنی، گلدهی، میوه‌دهی، خزان، رسیدن بذور و ریزش بذر و حالت غیرفعال گیاه به‌مدت یک‌سال، هر ماه یک‌‌بار ثبت گردید. در ادامه از گیاه سری زمانی تصویر تهیه شد و میزان درصد سه کانال رنگی (قرمز- سبز- آبی) در هر قسمت گیاه مانند برگ‌ها، ساقه‌ها و میوه‌ها از عکس‌ها استخراج شد و سپس هرکدام جداگانه مورد آنالیز قرار گرفت. نتایج داده‌های فنولوژی نشان می‌دهد که جوانه‌های این گیاه از اواخر اسفند شروع به رشد کرده و ریز ش برگ‌ها تا شهریور ماه ادامه می‌یابد. به‌علاوه، پس از گلدهی در فروردین اوج میوه‌دهی در اردیبهشت اتفاق می‌افتد. رسیدن بذرها در خرداد ماه است و ریزش آنها در تیر ماه انجام می‌شود. بین موسم پدیده‌های مهم گیاهی با فاکتورهای آب وهوایی مانند بارش و دما ارتباط معینی دیده می‌شود.
ندا عباسی، سعید سلطانی، رضا جعفری،
دوره ۳، شماره ۱۰ - ( ۱۲-۱۳۹۳ )
چکیده
خشکسالی یکی از فاکتورهای مهمی می‌باشد که پتانسیل آتش‌سوزی جنگل‌ها و مراتع را افزایش می‌دهد. این مطالعه جهت ارزیابی پتانسیل شاخص رطوبت خاک به‌نام شاخص خشکی کچ- بایرام در پهنه‌بندی ریسک آتش‌سوزی جنگل‌ها و مراتع استان اصفهان با استفاده از داده‌های روزانه سال‌های ۲۰۰۶ تا ۲۰۱۰ انجام شد، لذا هدف مطالعه حاضر پهنه‌بندی پتانسیل آتش‌سوزی جنگل‌ها و مراتع در استان اصفهان می‌باشد. کچ–بایرام یک شاخص خشکسالی-آتش‌سوزی است که دامنه آن صفر، با حداقل میزان کمبود رطوبت خاک و احتمال پتانسیل آتش‌سوزی کم، تا ۸۰۰ با حداکثر کمبود رطوبت خاک و احتمال پتانسیل آتش‌سوزی بالا می‌باشد. نتایج به‌دست آمده نشان داد که بخش‌های غربی و ایستگاه سمیرم در جنوب استان دارای کمترین خشکی و پتانسیل آتش‌سوزی می‌‌باشند. با توجه به طبقه‌بندی‌های اقلیمی این بخش‌ها در طبقه‌های مرطوب‌تر همانند سرد و مرطوب، سرد استپی و نیمه‌خشک سرد قرار دارند، اما به‌دلیل پوشش گیاهی بسیار کم این بخش‌های استان، احتمال رخ دادن آتش‌سوزی بسیار کم و در بخش‌های غربی و ایستگاه سمیرم در جنوب استان به‌دلیل پوشش گیاهی مناسب در صورت بروز خشکسالی شدید احتمال رخ‌دادن آتش‌سوزی، بسیار زیاد است. در ایستگاه‌های خوانسار، سمیرم، فریدون‌شهر و داران کمترین مقادیر شاخص خشکی کچ- بایرام مشاهده شد. در مجموع، نتایج نشان داد که شاخص کچ- بایرام، شاخص مناسبی جهت پهنه‌بندی پتانسیل آتش‌سوزی در مناطق خشک و نیمه‌خشک اصفهان نمی‌باشد و بهتر است در گراس‌لندهای مناطق خشک و نیمه‌مرطوب به‌کار برده شود.
راضیه صبوحی، حسین بارانی،
دوره ۵، شماره ۱۶ - ( ۶-۱۳۹۵ )
چکیده
رابطه بین گونه‌های گیاهی و عوامل اقلیمی همواره یک موضوع اساسی در اکولوژی گیاهی است و استفاده از روش‌های آماری چندمتغیره می‌تواند در آشکارسازی ارتباط بین عوامل اقلیمی و پراکنش گونه‌های گیاهی مؤثر باشد. در این مطالعه به‌منظور بررسی عوامل اقلیمی تأثیرگذار بر پراکنش گیاهی گونه Astragalus gossypinus Fisher (گون کتیرایی) که مولد کتیرا بوده و به نسبت از گسترش و توسعه زیادی در استان اصفهان (در حدود ۷ درصد مساحت رویشگاه‌های استان اصفهان) برخوردار است، ویژگی‌های اقلیمی این گونه مورد بررسی قرار گرفت. بدین منظور در این مطالعه ۵۶ متغیر اقلیمی مربوط به ماه‌های ژانویه، مارس و ژوئیه و بازه سالانه استفاده گردید و برای کاهش تعداد متغیرها و تعیین مهمترین عوامل مؤثر، تحلیل عاملی به‌روش تجزیه مؤلفه‌های اصلی به‌کار برده شد. نتایج نشان داد چهار عامل دمای سرمایشی- رطوبتی، بارش- تندر، ابرناکی و باد به‌ترتیب ۰۵/۳۹، ۷۷/۳۲، ۴۴/۱۱ و ۶۳/۸ درصد و در مجموع ۸۸/۹۱ درصد از واریانس داده‌ها را تبیین می‌کند. عامل اقلیمی دمای سرمایشی- رطوبتی بیشترین تأثیر را بر حضور این گونه داشته است، به‌طوری که در مناطقی که این گونه مشاهده می‌گردد عامل دمای سرمایشی- رطوبتی مثبت بوده و در مناطق فاقد آن منفی می‌باشد.
محمد تقی فیضی، کورش شیرانی،
دوره ۶، شماره ۲ - ( ۶-۱۳۹۶ )
چکیده
نقشه پوشش گیاهی، پارچینی از جوامع یا تیپ‌های گیاهی موجود در یک ناحیه است و با تهیه آن می‌توان از جوامع یا تیپ گیاهی موجود برروی زمین تصویر روشنی به‌دست آورد. در این راستا سه نقشه جدید شامل نقشه‌های جوامع گیاهی، نقشه مناطق رویشی اصلاح شده طبقه‌بندی هنری پابو و سازندهای پوشش گیاهی استان اصفهان تهیه شدند. این سه نقشه با برداشت اطلاعات صحرایی و براساس مناطق رویشی اصلاح شده، اقلیم، نوع خاک،گونه‌های گیاهی غالب و فرم رویشی گیاهان تهیه شدند. در نقشه سوم استان اصفهان چهارده سازند پوشش گیاهی تهیه شده است. این نقشه علاوه بر مزایای نقشه‌های قبلی به شناخت مناطق همگن و مشابه استان و گونه‌های گیاهی موجود، دسترسی سریع به اطلاعات، تعمیم اطلاعات مناطق مشابه به همدیگر و جلوگیری از مطالعات تکراری، کاهش هزینه‌ها و صرفه‌جویی در وقت می‌شود. روش مذکور (نقشه‌های تهیه شده جدید) می‌تواند جایگزین روش‌های قبلی شود و در مطالعات بنیادی رشته‌های دیگر استفاده شود.
مرجان ساکی، سعید سلطانی کوپایی، مصطفی ترکش اصفهانی، رضا جعفری،
دوره ۷، شماره ۱ - ( ۴-۱۳۹۷ )
چکیده
مطالعه حاضر با هدف بررسی تغییرات مکانی و زمانی تولید خالص اولیه بیوم‌های مختلف استان اصفهان در دوره ۲۰۱۴-۲۰۰۰ و پاسخ آن به فاکتورهای اقلیمی انجام گرفت. به این منظور داده‌های تولید خالص اولیه سنجنده MODIS جمع‌آوری و نقشه متغیرهای اقلیمی با استفاده از روش‌های مختلف میان‌یابی تولید شد و ترکیب این داده‌ها برای ارزیابی تغییرات زمانی- مکانی تولید خالص اولیه مورد استفاده قرار گرفت. نتایج نشان داد پراکنش مکانی تولید خالص اولیه در منطقه روند معنی‌دار دارد. بیشترین میزان تولید خالص اولیه مربوط به قسمت‌های غربی استان است و به‌سمت شرق کاهش می‌یابد. میانگین سالانه تولید خالص اولیه برای بیوم‌های مرتع، جنگل، بیابان، تاغزارها و اراضی کشاورزی به‌ترتیب برابر با ۷/۱۶، ۷۷/۵۸، ۶۶/۱، ۷۶/۵ و ۴۳/۵۱ گرم کربن در مترمربع در سال است. تغییرات زمانی میانگین سالانه تولید خالص اولیه از ۲۰۱۴-۲۰۰۰ روند معنی‌داری نداشته است. در ۱۴/۸۲ درصد از سطح منطقه، شیب تغییرات کمتر از صفر (Slope<۰θ) و در ۸۶/۱۷ درصد از منطقه مقدار این شاخص بیشتر از صفر (Slope>۰θ) است. بیشترین و کمترین میزان شیب تغییرات به ترتیب در بیوم‌های جنگل و بیابان دیده می‌شود. مقدار تولید خالص اولیه بیوم‌های مرتع، بیابان و تاغزارها تحت تأثیر فاکتور بارش قرار دارد، در حالی‌که درجه حرارت فاکتور کنترل کننده اصلی در بیوم‌های جنگل و کشاورزی است.
