افزایش گازهای گلخانه‌ای اتمسفر به‌ویژه دی‌اکسیدکربن در اثر مصرف سوخت‌های فسیلی موجب افزایش دمای کره زمین شده ‌است. توقف این روند فقط با کاهش مصرف این سوخت‌ها و یا ذخیره کربن ‌آلی در خاک امکان‌پذیر است. پوشش گیاهی کره زمین شامل جنگلها، مراتع و اراضی کشاورزی با جذب و ذخیره کربن نقش مؤثری در کاهش گازهای گلخانه‌ای دارد. این مطالعه به¬منظور بررسی تأثیر میزان شیب و موقعیت دامنه و نیز کاربری اراضی بر میزان ذخایر کربن‌ آلی در یک منطقه کوهستانی واقع در ارتفاعات زاگرس میانی در کرمانشاه انجام شد. نتایج بیانگر تأثیر معنی‌دار شیب و کاربری زمین بر مقدار زیست‌توده، میزان ذخایر کربن‌ آلی و نیتروژن خاک است. مقایسه شیب‌های مختلف مرتعی نشان داد که موقعیت پای¬‌دامنه با کمترین شیب (20 تا 30 درصد) بیشترین میزان ذخیره کربن ‌آلی، درصد نیتروژن خاک و زیست‌توده فوقانی را داشت. حضور درختان پراکنده در مرتع در موقعیت شانه¬دامنه موجب افزایش توانایی این موقعیت در ذخیره‌سازی کربن ‌آلی خاک در مقایسه با دامنه مشابه بدون درختان شده که احتمالاً در اثر افزوده‌شدن هوموس و یا مراقبت تاج آنها از گونه‌های علفی زیراشکوب درختان است. مقایسه گندمزار با مرتع مجاور با شیب یکسان بیانگر افزایش معنی‌دار (0/05>P) میزان کربن ‌آلی و درصد نیتروژن کل در خاک مرتع است.