به‌منظور پایش و ارزیابی پیامدهای اکولوژیک ناشی از مداخلات انسانی، کمی‌سازی تغییرات کاربری و پوشش اراضی ضروری است. شرایط اکولوژیک و کیفیت آب تالاب به ویژگی‌های سیمای سرزمین از جمله نوع و نسبت کاربری و پوشش اراضی در بالادست و پیرامون تالاب مرتبط است. در مطالعه حاضر، کاربری و پوشش اراضی تالاب بین‌المللی شادگان ایران برای سال‌های 2001، 2014 و 2017 با استفاده از تصاویر ماهواره‌ای لندست و الگوریتم شبکه عصبی تهیه و تغییرات رخ داده در این بازه زمانی آشکارسازی شد. سپس با استفاده از ابزار مدل‌ساز تغییر سرزمین در نرم‌افزار Idrisi TerrSet، کاربری و پوشش اراضی و تغییرات آن با استفاده هفت متغیر مستقل تا سال 2030 شبیه‌سازی شد. نتایج نشان داد که بین سال‌های 2001 تا 2017، وسعت پوشش آب تالاب حدود 48200 هکتار افزایش و طبقات مربوط به کاربری و پوشش اراضی شوره‌زار و پوشش گیاهی حدود 50000 هکتار کاهش یافته‌اند، اما از آنجایی که این افزایش آب تالاب ناشی از ورود زهاب و پساب صنایع مختلفی از جمله: کشت و صنعت نیشکر و... است، این افزایش به‌طور قابل توجهی باعث تغییر کیفیت آب و ترکیب گونه‌های گیاهی تالاب می‌شود که پهنه‌بندی این تغییرات نیازمند بررسی‌های بیشتر و مطالعات در مقیاس خرد است.