دوره 7، شماره 3 - ( 9-1397 )
جلد 7 شماره 3 صفحات 50-39 |
برگشت به فهرست نسخه ها
دانشگاه شهرکرد
چکیده: (6943 مشاهده)
در حال حاضر، اطلاعات چندانی در مورد اثرات تغییر اقلیم بر گونه‌های ساکن مناطق مرتفع کوهستانی در ایران وجود ندارد و به‌نظر می‌رسد برخی از این گونه‌ها به‌طور جدی تحت تأثیر پدیده تغییر اقلیم قرار گیرند. در این پژوهش، آسیب‌پذیری مکانی کبک دری به تغییر اقلیم در استان چهارمحال‌و‌بختیاری با استفاده از مدل‌سازی اجماعی بر اساس هفت مدل پراکنش گونه‌ای پیش‌بینی شد. در حدود 19/43 درصد از استان به‌عنوان زیستگاه مطلوب کبک دری براورد شد. بارش سالیانه (23/24%)، گستره دمای سالیانه (21/82%)، ردپای انسان (15/37%) و شیب (14/46%) بیشترین مشارکت را در مدل‌سازی داشتند. حدود 12/29 تا 32/28 درصد از زیستگاه‌های مطلوب تا سال 2050 به‌دلیل تغییر اقلیم بر اساس دو سناریوی (4/5 و 8/5) افزایش گازهای گلخانه‌ای (Representative Concentration Pathways) و مدل HadGEM2-CC از دست خواهد رفت. در همین دوره زمانی، انتظار می‌‌رود زیستگاه‌های کبک دری در مناطق کم‌ارتفاع‌تر (<2124 متر) مطلوبیت خود را از دست دهند. علاوه بر این، به‌دلیل تغییر اقلیم، برخی جمعیت‌ها به‌ویژه در مناطق جنوبی‌تر استان به‌طور محلی منقرض خواهند شد و یا در انزوای کامل قرار می‌گیرند. یافته‌های این پژوهش می‌تواند برای اتخاذ رویکردهای مناسب‌تر به‌منظور مدیریت و حفاظت جمعیت‌های کبک دری در کشور سودمند باشد.
| بازنشر اطلاعات | |
 | این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |