دوره 6، شماره 2 - ( 6-1396 )
جلد 6 شماره 2 صفحات 26-15 |
برگشت به فهرست نسخه ها
گروه مهندسی محیط زیست دانشکده منابع طبیعی دانشگاه تهران، سازمان تحقیقات و آموزش کشاورزی، موسسه تحقیقات علوم شیلاتی کشور، پژوهشکده آبزی پروری آب‌های داخلی، بندر انزلی
چکیده: (6079 مشاهده)
زندگی میلیون‌ها نفر در حاشیه جنوبی دریای خزر با فعالیت شیلاتی عجین گشته در حالی‌که ذخایر آبزیان آن از روابط پیچیده اکولوژی برخوردار هستند. در این مطالعه میزان صید ماهیان مناطق مختلف در ارتباط با طول زنجیره غذایی با استفاده از تکنیک ایزوتوپ‌های پایدار کربن و نیتروژن بررسی گردید. میانگین صید ده ساله ماهیان استخوانی در پره‌های استان گیلان در مناطق آستارا، هشتپر، انزلی، کیاشهر، لنگرود و چابکسر بررسی شد. طول زنجیره غذایی با مقادیر ایزوتوپ نیتروژن15 صدف (Cerastoderma glucaum) به‌عنوان اولین مصرف کننده، ماهی سوف (Sander lucioperca) و شگ ماهی براشنکویی Alosa braschnokowi به‌عنوان موجودات بالای شبکه محاسبه شد. نتایج نشان داد که مقدار 13Cδ و 15Nδ مبنا از مناطق مختلف تفاوت معنی‌دار داشته است. مقدار13C δ در آستارا کمترین (7/21-‰) و در چابکسر (1/20- ‰) بیشترین بود در حالی‌که مقدار 15Nδ در آستارا بیشترین (7/5 ‰) و در مناطق کیاشهر و چابکسر کمترین
(2/4 ‰) بود. طول زنجیره غذایی در ناحیه کیاشهر به‌شکل معنی‌داری بیشتر از سایر مناطق بود. اگر چه میزان صید ماهیان با شاخص طول شبکه غذایی در مناطق مختلف هم‌خوانی داشته نمی‌توان نقش رهاسازی بچه ماهیان را در فعالیت‌های بازسازی ذخایر کم اهمیت دانست.
(2/4 ‰) بود. طول زنجیره غذایی در ناحیه کیاشهر به‌شکل معنی‌داری بیشتر از سایر مناطق بود. اگر چه میزان صید ماهیان با شاخص طول شبکه غذایی در مناطق مختلف هم‌خوانی داشته نمی‌توان نقش رهاسازی بچه ماهیان را در فعالیت‌های بازسازی ذخایر کم اهمیت دانست.
| بازنشر اطلاعات | |
 | این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |