دوره 4، شماره 12 - ( بوم شناسي كاربردي 1394 )
جلد 4 شماره 12 صفحات 10-1 |
برگشت به فهرست نسخه ها
دانشکده منابع طبیعی دانشگاه تهران
چکیده: (7815 مشاهده)
ارزیابی غنا و تنوع گیاهی در اکوسیستم‌های مرتعی از اهمیت زیادی برخوردار است؛ زیرا مبارزه بیولوژیک، حفظ ذخایر ژنتیکی و کنترل اکوسیستم‌های طبیعی با شناسایی تنوع امکان‌پذیر می‌باشد. یکی از عوامل مؤثر بر غنا و تنوع، بهره‌برداری دام از پوشش‌گیاهی است. لذا این پژوهش با هدف بررسی پاسخ غنا و تنوع گیاهی به تیمارهای متفاوت بهره‌برداری دام انجام گردید. بدین منظور، چهار منطقه بدون چرا، نصف ظرفیت چرا، برابر ظرفیت چرا و دو برابر ظرفیت چرا انتخاب شدند. این تیمارها با‌توجه به تغییرات پوشش، فاصله از منابع آب، فاصله از روستا و تعداد دفعات چرا مشخص و با استفاده از ترانسکت‌های مستقر شده )در هر منطقه چهار ترانسکت و 40 پلات و در کل منطقه 160 پلات برداشت شد( نمونه‌برداری از پوشش گیاهی به‌روش تصادفی- سیستماتیک به‌عمل آمد. نتایج نشان داد که بالاترین غنای‌گونه‌ای و تنوع به‌ترتیب مربوط به مناطق نصف ظرفیت چرا و برابر ظرفیت چرا است. اما در منطقه بدون چرا دارای کمترین مقدار بودند. بنابراین بهره‌برداری دام در حد متناسب (نصف ظرفیت چرا و برابر ظرفیت چرا)، می‌تواند سبب افزایش غنا و تنوع شود. عدم چرای بلندمدت مرتع نیز باعث ضعف گیاه می‌گردد، لذا باید از چرای شدید و قرق بلند مدت آنها پرهیز و مراتع در حد متناسب مورد استفاده قرار گیرند. الزاماً حفاظت کامل مرتع، به حداکثر تنوع منجر نمی‌شود.
| بازنشر اطلاعات | |
 | این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |