جهت بررسی رابطه متغیرهای شیب، جهت و ارتفاع از سطح دریا با مشخصات کمی گونه‌ها، تعداد 125 قطعه نمونه 10 آری به‌صورت تصادفی بلوکی مشخص و در قطعات نمونه حضور، تعداد، ارتفاع و قطر برابر سینه (برای گونه‌های درختی) و قطر یقه (برای گونه‌های درختچه‌ای) ثبت شد. هم‌چنین در هر قطعه نمونه، تیپ گیاهی بر‌اساس سهم گونه‌ها مشخص شد. بر‌اساس مقیاس متغیرها، تحلیل همبستگی با آزمون‌های پیرسون، اسپیرمن، فی و کرامر و مجذور ‌اتا انجام شد. نتایج نشان دادند که ارتفاع از سطح دریا مهم‌ترین عامل تأثیرگذار در حضور و فراوانی گونه‌ها و هم‌چنین تیپ‌های گیاهی است. به‌طور کلی گونه‌های بادام کوهی (Amygdalus scoparia Spach.) و بنه (Pistacia atlantica F. & M) در ارتفاعات پایین و گونه‌های تنگرس (Amygdalus lycioedes Spach.)، ارژن (Amygdalus elaefnifolia Spach.) و کیکم (Acer cinerascens L.) در ارتفاعات بالاتر وضعیت بهتری داشتند. شیب همبستگی منفی با حضور گونه‌های افدرا (Ephedra spp) و بادام کوهی و همبستگی مثبت با حضور سایر گونه‌ها داشت. هم‌چنین درختان بنه بیشتر متمایل به حضور در جهات جنوبی بوده و در این جهات حجم و سطح مقطع بیشتری داشتند. اطلاعات حاصل از این تحقیق در شناسایی مکان‌های مناسب برای توسعه گونه‌ها می‌تواند مورد‌استفاده قرار گیرد. تحلیل رگرسیون نشان داد که تنها فراوانی بادام و افدرا و ارتفاع متوسط بنه و بادام بر‌اساس متغیرهای شیب و ارتفاع از سطح دریا قابل پیش‌بینی بودند که البته ضریب تعیین در همه موارد ناچیز بود.