این پژوهش با هدف بررسی بیلان انرژی و پتانسیل گرمایش جهانی تولید بادام به‌صورت کشت سنتی و مکانیزه در شهرستان لنجان در استان اصفهان انجام گرفت. اطلاعات مربوط به مصرف نهاده‌ها و ستانده‌ها با استفاده از ۱۷۵ پرسش‌نامه در کشت سنتی و 171 پرسش‌نامه در کشت مکانیزه جمع‌آوری گردید. انرژی معادل نهاده‌ها و ستانده‌ها و پتانسیل گرمایش جهانی با استفاده از ضرایب هم‌ارز نهاده‌ها محاسبه شد. نتایج نشان داد کل انرژی مصرفی در کشت سنتی و مکانیزه به ترتیب 14108/53 و 13767/39 مگاژول در هکتار، کارایی انرژی 0/19 و 0/24 و بهره‌وری انرژی 0/1 و 0/12 کیلوگرم بر مگاژول بود. از لحاظ آماری اختلاف معنی‌دار بین شاخص شدت انرژی و انرژی مصرفی در دو روش سنتی و مکانیزه مشاهد شد (P≤ 0.05) ولی بین شاخص شدت انرژی در این دو روش اختلاف معنی‌دار مشاهده نشد. بر اساس تحلیل اقتصادی نسبت سود به هزینه در کشت سنتی و مکانیزه برابر با 3/27 و 4/2 بود. مقدار پتانسیل گرمایش جهانی حاصل از کشت سنتی 533/23 ودر کشت مکانیزه 672/3 کیلوگرم معادل‌دی اکسیدکربن در هکتار محاسبه شد و بیشترین میزان آلایندگی زیست محیطی در کشت سنتی و مکانیزه مربوط به  سوخت دیزل به ترتیب با 64/46 و 83/83 درصد بود.