به منظور تصمیم‌گیری برای برنامه‌ریزی منطقه‌ای و دست‌یابی به توسعه پایدار، کمّی‌سازی تغییرات کاربری و پوشش اراضی ضروری اسـت. در پژوهش حاضر، نقشه کاربری و پوشش اراضی حوضه آبخیز سد زاینده رود، برای سال‌های 1991 و 2021 با کمک تصاویر ماهوارهای لندست تهیه و تغییرات رخ داده در این بازه زمانی آشکارسازی شد. سپس با استفاده از ابزار مدلساز تغییر سرزمین، کاربری و پوشش اراضی و تغییرات آن در آینده برای سال 2051 مدلسازی و پیش‌بینی شد. نتایج نشان داد که در بازه زمانی سال های 1991 تا 2021، سطح مراتع فقیر با 51871 هکتار تغییر، بیشترین روند روبه کاهش را به خود اختصاص داده است و اراضی کشاورزی با 71478 هکتار تغییر، بیشترین روند افزایشی را داشته است. بیشترین کاهش احتمالی در بازه زمانی 2021 تا 2051 مربوط به مراتع متوسط با 66192 هکتار بوده و طبقه کشاورزی با 70328 هکتار تغییر در وسعت، بیشترین روند افزایشی احتمالی را خواهد داشت. یافته‌های پژوهش حاضر برای سیاست‌گذاران، تصمیم‌‌گیران و برنامه‌ریزان مفید خواهد بود؛ بطوریکه آنان می توانند  برای برنامه‌ریزی مکانی در منطقه به‌منظور روندیابی تغییرات کاربری و پوشش اراضی در راستای توسعه پایدار زیست محیطی استفاده کنند.