افزایش جمعیت و به دنبال آن افزایش نیازهای انسان، تغییرات محیطی گسترده‌ای در اکوسیستم‌های مختلف ایجاد نموده است. بررسی تغییرات به¬منظور مدیریت درخور و پایدار اکوسیستم و حفاظت از ساختار و کارکردهای اکوسیستم¬ها اهمیت دارد. بوم¬شناسی سیمای سرزمین، مفاهیم، تئوری و روش¬هایی را برای ارزیابی و مدیریت سرزمین ارائه می¬کند. در این مطالعه، سنجه¬های سیمای سرزمین برای ارزیابی تغییرات زمانی و مکانی در دشت سیستان به¬کار رفت. سنجه¬های سیمای سرزمین در دو سطح کلاس و منظر با استفاده از نقشه‌های طبقات پوشش اراضی سال¬های 1356، 1379، 1394 و 1399 تهیه شد. بررسی سنجه¬های سیمای سرزمین نشان داد که در سطح کلاس، بیشترین تعداد لکه و تکه¬تکه¬شدن طبقه پوشش گیاهی در سال ۱۳۷۹ و کمترین تعداد لکه پوشش گیاهی در سال ۱۳۵۶ وجود داشته است. طی سال¬های ۱۳۹۴ و ۱۳۹۹ با ورود آب رودخانه¬های هیرمند و فراه¬رود، طبقات مرتبط با آب و در نتیجه پوشش گیاهی از جمله انواع گز، بونی و نی افزایش یافته است. در سال¬های ۱۳۹۴ و ۱۳۹۹، پوشش گیاهی دارای تعداد لکه¬های کمتر و با پیوستگی بیشتری در مقایسه با سال ۱۳۷۹ بوده است. به¬دلیل آب¬گیری محدود تالاب هامون، بیشترین تعداد لکه آب در سال ۱۳۹۴ وجود داشته و در سال ۱۳۵۶ کمترین تعداد لکه طبقه آب وجود داشته است. این مطالعه نشان می¬دهد که بوم¬شناسی سیمای منظر و سنجه¬های آن، به¬خوبی می¬تواند تغییرات را در اکوسیستم‎های مناطق خشک مشخص کند. همچنین این سنجه‎ها می‎توانند تغییرات اکوسیستم را کمی¬سازی کنند که در مدیریت اکوسیستم‎ها کاربرد دارد.افزایش جمعیت و به دنبال آن افزایش نیازهای انسان، تغییرات محیطی گسترده‌ای در اکوسیستم‌های مختلف ایجاد نموده است. بررسی تغییرات به¬منظور مدیریت درخور و پایدار اکوسیستم و حفاظت از ساختار و کارکردهای اکوسیستم¬ها اهمیت دارد. بوم¬شناسی سیمای سرزمین، مفاهیم، تئوری و روش¬هایی را برای ارزیابی و مدیریت سرزمین ارائه می¬کند. در این مطالعه، سنجه¬های سیمای سرزمین برای ارزیابی تغییرات زمانی و مکانی در دشت سیستان به¬کار رفت. سنجه¬های سیمای سرزمین در دو سطح کلاس و منظر با استفاده از نقشه‌های طبقات پوشش اراضی سال¬های 1356، 1379، 1394 و 1399 تهیه شد. بررسی سنجه¬های سیمای سرزمین نشان داد که در سطح کلاس، بیشترین تعداد لکه و تکه¬تکه¬شدن طبقه پوشش گیاهی در سال ۱۳۷۹ و کمترین تعداد لکه پوشش گیاهی در سال ۱۳۵۶ وجود داشته است. طی سال¬های ۱۳۹۴ و ۱۳۹۹ با ورود آب رودخانه¬های هیرمند و فراه¬رود، طبقات مرتبط با آب و در نتیجه پوشش گیاهی از جمله انواع گز، بونی و نی افزایش یافته است. در سال¬های ۱۳۹۴ و ۱۳۹۹، پوشش گیاهی دارای تعداد لکه¬های کمتر و با پیوستگی بیشتری در مقایسه با سال ۱۳۷۹ بوده است. به¬دلیل آب¬گیری محدود تالاب هامون، بیشترین تعداد لکه آب در سال ۱۳۹۴ وجود داشته و در سال ۱۳۵۶ کمترین تعداد لکه طبقه آب وجود داشته است. این مطالعه نشان می¬دهد که بوم¬شناسی سیمای منظر و سنجه¬های آن، به¬خوبی می¬تواند تغییرات را در اکوسیستم‎های مناطق خشک مشخص کند. همچنین این سنجه‎ها می‎توانند تغییرات اکوسیستم را کمی¬سازی کنند که در مدیریت اکوسیستم‎ها کاربرد دارد.