در اکوسیستم‌های جنگلی، تولید جنگل، ذخیره و جریان کربن بر مبنای اندازه‌گیری‌های زی‌توده محاسبه می‌شوند. این پژوهش با هدف مقایسه زی‌توده و اندوخته کربن روی زمینی، لاش¬ریزه و خاک در توده‌های جنگلی سالم و دچار زوال بلوط ایرانی در استان چهارمحال¬وبختیاری انجام شد. ابتدا چهار قطعه ‌نمونه یک هکتاری در مناطق شاخص متأثر از پدیده زوال بلوط و مناطق سالم انتخاب شد. سپس اطلاعات کمی تمام درختان موجود اندازه‌گیری شد. برای محاسبه زی‌توده و اندوخته کربن روی ‌زمینی از معادلات آلومتری موجود استفاده شد. در هر قطعه ‌نمونه، 10 قاب نیم مترمربعی انداخته و تمام لاش‌ریزه‌های موجود در آنها جمع‌آوری و وزن تر، خشک و کربن نمونه‌ها اندازه‌گیری شد. برای اندازه‌گیری کربن آلی خاک، در هر قطعه ‌نمونه، 5 نمونه خاک برداشت شد. نتایج نشان داد میانگین زی‌توده روی‌ زمینی در قطعه ‌نمونه‌های شاهد 31/4 و در قطعات متأثر از پدیده زوال 15/8 تن در هکتار است. میانگین اندوخته کربن روی ‌زمینی در قطعات شاهد و دچار زوال به‌ترتیب 15/1 و 7/7 تن در هکتار به‌دست آمد. مقدار اندوخته کربن لاش‌ریزه در قطعات شاهد 1584/1 و در قطعات دچار زوال 1148/6 کیلوگرم در هکتار بود. مقدار اندوخته کربن، نیتروژن، فسفر و درصد رطوبت خاک، تفاوت معنی‌داری را بین قطعات نمونه شاهد و دچار زوال نشان داد. نتایج این تحقیق حاکی از تغییرات قابل¬توجه زی‌توده و اندوخته کربن روی ‌زمینی و خاک در توده‌های جنگلی دچار زوال است که در بلند مدت خسارات جبران¬ناپذیری را به اکوسیستم جنگلی غرب کشور وارد خواهد ساخت. این موضوع لزوم توجه مدیران و تصمیم‌سازان منابع طبیعی کشور را به ارائه راهکارهای مدیریتی برای کنترل و مبارزه با این پدیده گوشزد می‌کند.